Anonieme lezers van de Telegraaf delen hun zomerse fouten. Dit verhaal gaat over een man die een nare verrassing had na zijn vakantie.
“We wonen al ruim 35 jaar in een hechte buurt. We houden wel afstand, maar kennen iedereen goed. In die tijd hebben mijn vrouw en ik vier keer nieuwe buren gehad. Ze waren niet altijd zoals wij, maar we konden het goed vinden met hen.
Problemen met nieuwe buren
Maar toen kwamen Tom en Harriët naast ons wonen. Mijn vrouw bracht hen een taart als welkom. ‘Zitten er noten in?’ vroeg Harriët wantrouwend. ‘Ik ben allergisch.’ Dat kon mijn vrouw niet weten.
Mijn vrouw nodigde Harriët uit voor koffie, maar ze kwam niet. Later vertelde ze dat ze een migraineaanval had. Misschien waren allergie en migraine redenen dat ze niet sociaal deden. Ze zeiden wel hallo, maar het leek niet oprecht. Ze kwamen ook niet naar de buurtbarbecue.
We hebben vaak familie over, vooral in de zomer. We genieten van onze kleinkinderen en spelen veel met hen in de tuin.
Toen begonnen de klachten. De dag na een gezellige middag met de familie, kwam Tom vragen of het stiller kon. Zijn vrouw had migraine. We waren niet luid geweest, maar ik zei dat we rustiger zouden doen.
Maar probeer maar eens enthousiaste kinderen stil te houden. Dat lukte niet echt. Dat zorgde voor boze blikken vanuit de tuin van de buren.
Een bittere ontdekking
Later die zomer waren we op vakantie. We hebben een vijver met koikarpers, erg mooi maar duur. Ik had onze zoon gevraagd om voor de vissen te zorgen. Toen we terugkwamen, waren alle vissen dood. Onze zoon had ons niet willen storen tijdens de vakantie. Hij voelde zich rot; had hij iets fout gedaan?
Ik vertrouwde het niet en bracht een vis naar een kenner. Hij zou ook een dierenarts raadplegen. Hij belde snel: het leek erop dat de vissen waren vergiftigd.
Ik was verbijsterd. Ik wist meteen wie de daders waren: onze buren. Het had geen zin om het te bespreken, ze zouden het ontkennen. Woedend dacht ik even aan wraak op hun kat, maar dat doe je niet.
Harriët had een moestuin naast de onze. Toen de buren een avond weg waren, gooide ik wat dingen in hun tuin die er niet hoorden.
De oogst mislukte. Harriët vertelde bezoek dat ze er niet goed in was.
Ze had niet door dat het niet aan haar lag. Dat was eigenlijk wel jammer.
Ze zijn uiteindelijk verhuisd. Ik zou zeggen: ‘opgeruimd staat netjes.’
Bron: Telegraaf