Veel moeders dreigen ermee, maar Vanessa van Egeren doet het echt. Als haar kinderen zich tijdens de vakantie misdragen, pakt ze hun spullen in en gaat na drie dagen weer naar huis.
Mijn oudste deed iets en mijn jongste riep ‘stop’. De oudste ging door en de jongste riep weer ‘stop’. Toen de oudste niet stopte, was ik er klaar mee. “Ik pak de spullen in en we gaan naar huis!”
“Oké, nu is het genoeg. Ik pak de spullen in en we gaan naar huis!” Mijn dochter van 6 begint hysterisch te huilen, de jongste van 4 schreeuwt dat hij niet naar huis wil. Mijn oudste van 8 probeert de situatie te sussen. Ik voel me verdrietig en opgelucht tegelijk.
Wat gebeurde er?
Ik ben op vakantie in de Ardennen met de kinderen. Ik heb een huisje gehuurd voor zeven nachten. Na drie nachten ben ik mijn spullen aan het inpakken en rijd ik dezelfde dag nog naar huis.
Moe van politieagentje spelen
Maandagochtend zat ik aan het ontbijt en had al meerdere keren gewaarschuwd. Het was een mooie, stille omgeving. Ik hoorde alleen vogels en mijn kinderen schreeuwen. Waarschuwen hielp niet en ik deed mijn best om rustig te blijven.
Mijn oudste deed iets en mijn jongste riep ‘stop’. De oudste ging door en de jongste riep weer ‘stop’. Toen de oudste nog steeds doorging, was ik er klaar mee. “Ik pak de spullen in en we gaan naar huis!” Sinds vrijdag was ik al politieagentje aan het spelen, dit werkt niet.
Te veel verwend
‘Ga ik dit echt doen?’, dacht ik. Voor ik het wist, was ik aan het inpakken. Ja, ik ga dit doen. De afgelopen dagen zag ik het resultaat van mijn opvoeding. Ik had mijn kinderen te veel verwend en te weinig grenzen gesteld.
Wat een spiegel hielden mijn kinderen mij voor. Mijn oudste zei letterlijk: “Je doet niet wat je zegt.” Wat heb ik als mens nodig? Dat mensen doen wat ze zeggen en zeggen wat ze doen. Juist dat gaf ik mijn kinderen niet.
De terugweg duurde lang. Mijn interne dialoog was erg negatief. ‘Je bent een slechte moeder.’ ‘Het is jouw schuld, je hebt ze niet goed opgevoed.’ ‘Je bent egoïstisch geweest met je werk en therapie.’ ‘Zie je, je faalt als moeder!’
De juiste beslissing
Eenmaal thuis zei zowel mijn ex als mijn oudste: “Ik had niet verwacht dat je echt naar huis zou gaan.” Dat bevestigde voor mij dat ik de juiste keuze had gemaakt. Toch voelde ik me verdrietig, het voelde als falen.
Dinsdagavond komt mijn ex en we maken huisregels. De dagen daarna voel ik me soms depressief. Ik heb geen energie en kan alleen maar huilen. Na drie dagen voel ik me wat beter. Ik zie dat de huisregels werken, er is meer rust in huis.
Lees ook: Last van wagenziekte? Dít is de beste tip voor jouw autorit deze vakantie!
Leren moeder zijn
Ik besef dat ik mijn kinderen te veel heb verwend, voelde me schuldig omdat ik veel tijd nodig had om aan mezelf te werken. Je kon niet altijd ‘die leuke moeder’ die ik wilde zijn. Ze zagen een moeder die lange tijd haar grenzen niet kon bewaken.
De sfeer in huis is nu veel beter. Ik ben dankbaar dat ik mijn woorden waar heb gemaakt, namelijk de vakantie onderbreken en naar huis gaan. Mijn kinderen verdienen een moeder die doet wat ze zegt.
Bron: Telegraaf