De samenwerking tussen André Hazes en Mart Hoogkamer leidt tot een bijzonder televisieproject dat recht naar je hart grijpt. In Hazes en Hoogkamer: tot uw dienst trekken de twee populaire zangers samen het land door om wensen te vervullen van mensen die een steuntje in de rug verdienen. Niet om de spotlights te zoeken of te scoren met tranentrekkende momenten, maar juist om vanuit oprechte aandacht iets wezenlijks te betekenen. Wat begon als een warm idee, groeit in elke aflevering uit tot een krachtige mix van liefde, verdriet en vriendschap — ook voor de makers zelf.
Huwelijksdag als laatste wens
Eén van de meest aangrijpende afleveringen speelt zich af rond een ongeneeslijk zieke vrouw die nog één wens heeft: trouwen met haar grote liefde Michael. André en Mart organiseren samen de complete bruiloft, met alles erop en eraan.
Terwijl het paar straalt van geluk, hangt de dreiging van afscheid als een schaduw over de dag. “We regelen de mooiste dag van hun leven, maar weten dat het einde al in zicht is,” zegt Mart, die zichtbaar worstelt met de emotionele lading van het moment.
Mart laat de emoties toe in plaats van ze weg te drukken. Hij ervaart het huwelijk als iets moois én pijnlijks tegelijk. De glimlach van de bruid, de zachte hand van haar vader op haar schouder, het zijn beelden die blijven hangen. Het verdriet is voelbaar, maar wordt nergens sentimenteel. Juist doordat het echt is, raakt het extra hard. Mart zelf laat zich meermaals meeslepen door de intensiteit van het moment.
Herinneringen aan zijn opa brengen tranen
Tijdens de opnames wordt Mart meermaals overmand door emoties. Vooral het verhaal van de vader van de bruid raakt hem diep. De man verloor eerder zijn vrouw aan dezelfde ziekte en nu ook zijn dochter.
Voor Mart roept dit herinneringen op aan zijn eigen opa, van wie hij afscheid moest nemen. “Ik dacht meteen aan mijn opa, die ik ook ben verloren,” vertelt hij open. Door zich te verplaatsen in het verdriet van de familie, krijgt het programma een extra persoonlijke laag.
Zijn tranen zijn geen moment gespeeld. “Ik ben gewoon zo. Ik voel mee en dan is het soms te veel.” Die openheid werkt ontwapenend en maakt het programma eerlijker dan je gewend bent van televisie. Als kijker zie je niet alleen hoe wensen uitkomen, maar ook wat dat doet met de mensen die ze vervullen. Mart durft zich kwetsbaar op te stellen, en juist dat maakt hem zo geloofwaardig.
Geen perfectie, maar echtheid
Hazes en Hoogkamer willen verre blijven van het maken van ‘gladde’ televisie. Geen geënsceneerde momenten, geen perfect belichte scènes — alleen echte mensen en hun verhalen. “We wilden geen perfecte show, maar gewoon iets echts,” legt André uit. Hij benadrukt dat het niet draait om het juiste camerastandpunt, maar om het juiste gevoel. “Wij zoals we zijn. En ja, soms gaat er iets mis, maar dat maakt het juist mooi.”
Die echtheid is volgens André de kern van het programma. Er worden geen rollen gespeeld, er wordt niets opgepoetst. De zangers zijn gewoon zichzelf, ook als dat betekent dat emoties hoog oplopen of er even stilte valt. En juist daardoor herken je jezelf in de situaties en de mensen op het scherm.
Ruimte voor luchtigheid en vriendschap
Tussen alle emotionele momenten door is er gelukkig ook ruimte voor humor. De onderlinge dynamiek tussen André en Mart zorgt regelmatig voor lichtheid en ontspanning. “We botsen weleens, hoor,” zegt André met een grijns.
“Dan geven we elkaar geen gelijk en eindigt het in een discussie.” Maar juist door die botsingen voel je dat hun vriendschap echt is. Ze delen niet alleen het podium, maar ook hun betrokkenheid bij de mensen die ze ontmoeten.
De afwisseling tussen serieus en luchtig houdt het programma in balans. Geen moment wordt het zwaar op de hand of overdreven dramatisch. Juist doordat de sfeer soms omslaat naar een lach of een knipoog, blijft het toegankelijk en menselijk. Je kijkt naar twee mannen die iets goeds willen doen, op hun eigen manier en met het hart op de juiste plek.
Televisieserie die je bijblijft
Hazes en Hoogkamer: tot uw dienst is meer dan zomaar een televisieprogramma. Het is een reeks vol menselijke verhalen over hoop, liefde, afscheid en vriendschap. André en Mart laten zien dat ze meer zijn dan artiesten; ze zijn mensen met gevoel, aandacht en respect voor anderen.
Ze bieden een luisterend oor, troost of gewoon even een warme blik — en juist dat maakt het verschil. De serie raakt, blijft hangen en nodigt uit tot gesprek. Want als kijker voel je dat dit niet zomaar tv is, maar iets wat ertoe doet.
