Kurkuma, ook wel bekend als “de gouden specerij” of “Indiase saffraan,” is populair in de Ayurvedische geneeskunde. Sinds de oudheid is het een belangrijk ingrediënt in remedies om kwalen te verminderen, chronische ziekten te voorkomen en het energieniveau te verhogen.
Kurkuma bevat bioactieve stoffen die de gezondheid en het welzijn kunnen bevorderen. Volgens het boek “Herbal medicine: biomolecular and clinical aspects” bestaat kurkuma uit eiwitten, polysacchariden, vetzuren, sesquiterpenen, vluchtige olie met turmeron, B-complex vitaminen, koolhydraten, voedingsvezels, curcuminoïden (waaronder curcumine, demethoxycurcumine, 5′-methoxycurcumine en dihydrocurcumine), en andere vluchtige oliën zoals d-α-phellandreen, d-sabinene, cinol, borneol en zingiberene. Daarnaast bevat het ook mineralen zoals calcium, ijzer, fosfor, kalium en natrium.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat veel van de eigenschappen van kurkuma door wetenschappelijk onderzoek worden ondersteund. Hoewel kurkuma geen primaire behandeling is voor aandoeningen, wordt het erkend als een van de beste supplementen.
Als het gaat om diabetes, zijn er verschillende studies die de effectiviteit van kurkuma evalueren. Een overzicht van studies gepubliceerd in het tijdschrift Nutrients deed interessante bevindingen. Het bleek dat talrijke in vitro en in vivo onderzoeken sterk bewijs hebben geleverd voor de antidiabetische werking van curcumine.
De gerapporteerde gegevens suggereren dat curcumine therapeutisch potentieel heeft om diabetes te voorkomen en de complicaties ervan te verminderen. Het werkingsmechanisme wordt vermoedelijk gekoppeld aan de modulatie van verschillende signaalmoleculen die betrokken zijn bij ontstekingen. Gezien de complexiteit van deze aandoening is het echter nog niet volledig duidelijk hoe dit precies werkt.
