De nabestaanden van de vermoorde Gino hebben met grote verontwaardiging gereageerd op de publicatie van het boek De zaak Gino, geschreven door Bjorn Thimister. Zonder enige betrokkenheid of inspraak van de familie is het boek verschenen, wat volgens hen een ernstige inbreuk vormt op hun rouwproces. Ze voelen zich overvallen en beroofd van de ruimte om het verlies op hun eigen manier te verwerken.
In een schriftelijke verklaring op Facebook uit Gino’s zus Naomi haar diepe teleurstelling over de gang van zaken. “Met diepe pijn en teleurstelling hebben wij, als betrokken nabestaanden van Gino, kennisgenomen van het boek De zaak Gino. Tot onze grote ontsteltenis is dit boek tot stand gekomen zonder onze betrokkenheid en zonder enige vorm van overleg met ons als direct getroffen familieleden. Wij zijn zelfs niet geïnformeerd dat er een boek zou komen.”
De familie benadrukt dat de timing van de publicatie extra pijnlijk is. Eind vorig jaar stonden de zussen van Gino oog in oog met Donny M. in de rechtbank. Dat hoofdstuk in hun leven is nauwelijks afgesloten, en nu worden ze opnieuw geconfronteerd met de gebeurtenissen op een manier waar ze geen enkele controle over hebben. De onverwachte verschijning van het boek heeft volgens hen hun poging om de gebeurtenissen een plek te geven ernstig verstoord.
Open wond en schending van privacy
Het verlies van Gino blijft als een diepe wond in het leven van de nabestaanden. Sinds de afronding van de strafzaak proberen zij de gruwelijke gebeurtenissen te verwerken. “Het is een tragedie die wij dagelijks met ons meedragen. Wij proberen de gruwelijkheden die ons bekend zijn geworden te verwerken nu de strafzaak is afgerond. Dat nu, zonder onze stem en medewerking, een boek is verschenen waarin ons immense verlies wordt verhaald, voelt als een inbreuk op onze rouw en ons recht op een respectvolle verwerking.”
Naast de emotionele impact, wijzen de nabestaanden op feitelijke onjuistheden in het boek. Ze herkennen zich niet in bepaalde beschrijvingen van gebeurtenissen en personen. Bovendien zijn er volgens hen privézaken opgenomen die nooit eerder publiekelijk zijn gedeeld. “Wij herkennen ons niet in de wijze waarop bepaalde gebeurtenissen en personen in dit boek zijn neergezet.
Daarnaast zijn er privézaken benoemd die niet eerder publiekelijk gedeeld zijn, wat ons diep raakt. Deze hebben ook niets van doen met de strafzaak en waarheidsvinding en raken ons in ons meest intieme familieleven. Het is onbegrijpelijk dat deze zonder voorafgaande toestemming worden gedeeld met een groot publiek.”
Geen hoor en wederhoor toegepast
Een ander groot bezwaar van de familie is het ontbreken van hoor en wederhoor. Zij stellen dat er gebruik is gemaakt van anonieme bronnen en dat bepaalde verklaringen uit hun context zijn gehaald. “Het feit dat bronnen verder anoniem blijven, er geen hoor en wederhoor is toegepast en verklaringen uit bronnen, die in een bepaalde context zijn gegeven, nu klakkeloos worden herhaald in een boek, maakt het extra wrang.”
Deze journalistieke tekortkomingen maken het boek volgens hen niet alleen pijnlijk, maar ook onzorgvuldig en schadelijk. De familie voelt zich machteloos, omdat ze geen enkele inspraak hebben gehad in hoe het verhaal is verteld en welke details zijn gepubliceerd.
Oproep tot respect en privacy
De familie doet een dringende oproep aan de buitenwereld om hun privacy te respecteren. “Wij vragen om respect voor ons verdriet, onze privacy en ons recht om op onze eigen manier met dit immense verlies om te gaan. We hebben behoefte aan rust en bezinning en willen verder niet reageren op het boek, waar wij afstand van nemen.”
Ze willen zich richten op het verwerken van hun verlies, zonder opnieuw ongevraagd in de schijnwerpers te worden geplaatst. De publicatie van het boek heeft diepe wonden opengereten, en hun enige wens is nu om in alle rust verder te kunnen gaan.