Elsa had altijd gedacht dat haar man, Jeroen, een stoere en volwassen man was. En dat is hij ook – meestal. Maar er is één ding waar Elsa zich al jaren over verbaast: Jeroen slaapt nog steeds met zijn knuffelbeer uit zijn jeugd. “Het is een kleine, oude teddybeer met een afgeleefde vacht en een missend oog,” vertelt Elsa. “En elke avond neemt hij die beer mee naar bed alsof hij niet zonder kan.”
Het grote geheim
Jeroen’s geheime knuffelgewoonte is iets waar bijna niemand vanaf weet. “Het is niet iets waar hij openlijk over praat,” legt Elsa uit. “Zelfs onze kinderen weten het niet, want hij verbergt de beer als ze de slaapkamer in komen.” Voor Elsa is het een mix van aandoenlijk en gênant. “Aan de ene kant is het schattig dat hij zo gehecht is aan die beer, maar aan de andere kant… hij is bijna 50!”
Ze vraagt zich af hoe ze dit ooit aan vrienden zou moeten uitleggen als ze het zouden ontdekken. “Stel je voor dat iemand een grapje maakt over volwassen mannen met teddyberen, en ik moet zeggen: ‘Oh, dat doet mijn man ook!’ Het voelt gewoon ongemakkelijk.”
Waar komt het vandaan?
Jeroen heeft Elsa ooit verteld waarom hij zo gehecht is aan de beer. “Hij kreeg hem van zijn moeder toen hij vijf jaar oud was,” zegt Elsa. “Ze overleed toen hij twaalf was, en sindsdien is die beer een soort troost voor hem.” Elsa begrijpt de emotionele waarde, maar toch heeft ze moeite om het te accepteren. “Ik wil zijn gevoelens niet kwetsen, maar het is moeilijk om er niet een beetje op neer te kijken.”
Hoe pak je zoiets aan?
Elsa zit met een dilemma. Ze wil niet gemeen zijn, maar ze voelt ook de behoefte om het onderwerp aan te kaarten. “Ik wil hem niet het gevoel geven dat ik hem belachelijk maak,” zegt ze. “Maar tegelijkertijd wil ik wel dat hij begrijpt hoe vreemd dit overkomt.”
Ze heeft overwogen om er op een luchtige manier over te beginnen. “Misschien kan ik een grapje maken, zoals: ‘Je beer krijgt meer aandacht dan ik!’ Maar ik ben bang dat hij zich dan aangevallen voelt.”
Is het echt een probleem?
Elsa vraagt zich af of ze zichzelf misschien te veel druk oplegt. “Het is niet alsof die beer ons huwelijk verpest of zo,” geeft ze toe. “Jeroen is een geweldige man, en hij doet alles voor ons gezin. Maar toch blijft het knagen. Moet ik dit gewoon accepteren of niet?”
Ze merkt dat het haar vooral stoort omdat het tegen haar beeld van volwassenheid ingaat. “Ik hou van hem zoals hij is, maar ik vind het moeilijk om dit te rijmen met de sterke, verantwoordelijke man die ik ken.”
Ruimte voor begrip
Uiteindelijk weet Elsa dat ze het voorzichtig moet aanpakken. “Ik denk dat het belangrijk is om eerst naar hem te luisteren,” zegt ze. “Misschien vertelt hij me dingen over die beer en wat die voor hem betekent die ik nog niet weet.”
Elsa overweegt ook om een compromis voor te stellen. “Misschien kan hij de beer ergens in de kamer houden in plaats van in bed. Zo behoudt hij de emotionele waarde zonder dat ik me er ongemakkelijk bij hoef te voelen.”
Wat vind jij?
Hoe zou jij omgaan met een partner die nog slaapt met een knuffelbeer uit zijn jeugd? Vind je het aandoenlijk, of zou je het net als Elsa lastig vinden? Praat mee op onze Facebook-pagina en deel je mening!
