“Ik ben de directeur van een familiebedrijf dat mijn opa met veel moeite heeft opgericht. Met trots leid ik het bedrijf en ben ik klaar om het aan mijn dochter Sabine over te dragen. Maar zij wil dat niet, ze heeft andere plannen. Ik ben zo teleurgesteld in haar.”
Een bloeiend bedrijf
Als klein meisje werd Yora al betrokken bij het kledingbedrijf van haar opa. “Wat wil je? Ik kon de mooiste kleding uitzoeken. Mijn ouders werkten ook bij opa, en mijn broer en ik droegen de prachtigste kleren. Het was vanzelfsprekend dat ik in hun voetsporen zou treden.
Dat mijn man ook in het bedrijf zou werken, stond vast. Gelukkig vond Boudewijn, mijn man, het prima. Toen mijn ouders met pensioen gingen, namen wij het over en het bedrijf bloeit nog steeds.”
In de voetsporen van de ouders
Yora dacht altijd dat Sabine het werk net zo leuk vond als zij. “Sabine was vaak bij ons als we aan het werk waren. Als ik haar vroeg om een modeshow te lopen voor een nieuwe kinderkledinglijn, vond ze dat geweldig. Na afloop mocht ze altijd een setje kleding uitzoeken.
Fantastisch voor een kind, toch?” Yora was trots als klanten Sabine vroegen of ze later ook bij haar ouders zou werken en ze ‘ja’ zei. “Ook toen ze ouder werd en naar het voortgezet onderwijs ging, koos ze vakken als economie en management, gericht op de detailhandel. Ik was zo blij dat Sabine in onze voetsporen zou treden.”
Capabel genoeg
Naast school werkte Sabine in de weekenden en soms avonden in de zaak. “Zo leerde ze het vak. Ik vond het belangrijk dat ze haar opleiding afrondde, want je weet nooit wat de toekomst brengt en dan is een diploma handig.” Natuurlijk had Sabine al een goede startpositie, maar ze moest zich wel bewijzen.
“Boudewijn en ik wilden zeker weten dat ze, eventueel met een partner, capabel genoeg was om ons op te volgen. En dat is Sabine. Ze heeft een goed zakelijk instinct, is super vriendelijk en heel klantgericht. Ideale eigenschappen voor een directeur. De toekomst leek zonnig.”
Single blijven
Voor die zonnige toekomst kwam een wolk. “Zeg maar gerust een grote wolk.” Het begon ermee dat Sabine maar geen partner vond. “Boudewijn en ik maakten ons daar zorgen om. Misschien een vriendin dan? Maar nee, onze dochter vond het fijner om single te blijven. Op zich niet erg, maar voor een familiebedrijf is het handig een sterke partner te hebben. Zonder Boudewijn had ik het veel zwaarder gehad.”
Yoga is zo leuk
Dat Sabine single is, is niet eens het grootste probleem. “De laatste twee jaar ging het minder goed met Sabine. Ze voelde zich somber. De coach die ze bezocht, raadde haar aan yogalessen te volgen voor ontspanning. Aanvankelijk vond ze het maar niets, maar inmiddels is ze helemaal in to the yoga. Boudewijn en ik zagen haar opknappen en blijer worden. Dat deed me goed. Op een dag zei ze dat ze zelf yogales wilde geven. Ik moedigde haar aan, terwijl Boudewijn al een slecht voorgevoel kreeg.”
Ik wil geen bedrijf
Boudewijn zag dat zijn dochter heel enthousiast werd. Toen ze een cursus op Ibiza deed, vreesde hij dat ze haar hart zou verliezen aan het vrije leven. “En eerlijk gezegd kreeg ik ook het gevoel dat Sabine minder focus op het bedrijf had, maar op yoga.” Hun vermoedens klopten.
Sabine wil het bedrijf niet overnemen, maar verder gaan in de yogawereld. “Uren heb ik met haar gepraat: met yoga verdien je niet genoeg voor een luxe leven. Maar het maakt haar niets uit. Ze wil gelukkig worden en doen waar ze zich goed bij voelt. Ze wil niet inzien dat ze ook gelukkig kan worden door ons bedrijf voort te zetten. Hoe kan ze ons dit aandoen?”
Yora weet niet wie nu het bedrijf moet overnemen. “We hebben maar één dochter en zij wil niet. Wie dan? Wie kunnen we het bedrijf toevertrouwen? Ik heb er slapeloze nachten van.”
Bron: Damespraatjes