Ik heb het uitgerekend. Meerdere keren zelfs. Maar hoe ik het ook draai of keer, het lukt gewoon niet. Vakantie zit er deze zomer niet in. Zelfs een simpele camping in Nederland kost een vermogen. Twee weken in een tentje met z’n vijven? Minstens 2500 euro. En dan heb ik het nog niet eens over boodschappen, benzine of een keertje een ijsje halen.
Vroeger gingen we elke zomer weg. Eerst met de auto naar Frankrijk, later met het vliegtuig naar Spanje of Italië. Sinds alles duurder is geworden, kozen we al voor eenvoudiger vakanties. Maar nu? Zelfs dat kan niet meer. Ik moet mijn kinderen gaan vertellen dat we deze zomer nergens heen gaan. En ik weet nu al dat ze teleurgesteld zullen zijn.
Geen vakantie, geen pretparken
“Dan maken we er thuis een feestje van,” zei mijn vrouw nog optimistisch. “Met dagjes uit.” Maar ook dat wordt lastig. Een dagje dierentuin? 150 euro aan tickets, dan nog parkeren, eten en drinken. Pretpark? Reken maar op 300 euro. Per dag. Voor één uitje! En met drie schoolgaande kinderen is één uitje natuurlijk niet genoeg.
Ik voel me een mislukking als vader. Ik werk fulltime, mijn vrouw werkt parttime, en toch kunnen we onze kinderen niet eens een vakantie bieden. Dat voelt oneerlijk. Overal zie ik collega’s en vrienden die hun reis naar Griekenland of Frankrijk boeken. Of zelfs gewoon een weekje Texel. Wij? Wij blijven thuis.
Hoe vertel ik het ze?
Het gesprek stel ik uit, maar ik weet dat ik er niet onderuit kom. Onze oudste heeft het er al over. “Pap, waar gaan we deze zomer heen?” Hij heeft geen idee van de zorgen die ik me maak. Ik wil geen vader zijn die moet zeggen: “Sorry jongens, maar het kan niet.” Maar ik moet het wel.
Misschien begrijpt de oudste het nog wel, maar de jongste twee? Die kijken me straks aan met hun grote ogen vol teleurstelling. “Maar waarom dan niet?” gaan ze vragen. Wat moet ik dan zeggen? “Omdat alles duur is geworden”? Dat begrijpen ze toch niet. Voor hen is vakantie iets vanzelfsprekends, iets wat we altijd deden.
Ik zal met een alternatief moeten komen. Kamperen in de tuin? Picknicken in het park? Een weekje logeren bij opa en oma? Maar eerlijk gezegd voelt het allemaal als een slap aftreksel. Het is niet hetzelfde.
De zomer zal anders zijn
Ik weet dat er ergere dingen zijn dan niet op vakantie kunnen. Maar als vader wil je je kinderen dat zorgeloze zomergevoel geven. Dit jaar zal het anders zijn. Hoe, dat weet ik nog niet. Maar één ding is zeker: vakantie zoals we die kenden, kunnen we voorlopig vergeten.
