In een nieuwe aflevering van Steenrijk, Straatarm zie je hoe verschillend het leven in Nederland kan zijn. Aan de ene kant staan Reza en Sahar, die samen met hun drie kinderen elke week 1500 euro te besteden hebben. Aan de andere kant is Laura, die er sinds het overlijden van haar vriend Bart alleen voor staat. Met vier kinderen moet ze rondkomen van slechts 150 euro per week. De gezinnen ruilen voor één week van leven, huis en uitgaven om te ervaren hoe het is om in elkaars schoenen te staan.
Voor Laura is het leven niet makkelijk geweest. Sinds de dood van haar partner probeert ze alles zelf te doen. Maar net toen ze dacht dat het niet zwaarder kon, kreeg ze opnieuw een klap. Ze hoorde van de artsen dat ze ernstig ziek is. Er werd schildklierkanker vastgesteld, die al was uitgezaaid naar haar lymfeklieren. Die diagnose kwam hard aan. Vooral omdat ze zich zorgen maakte om haar kinderen. Wat zou er met hen gebeuren als zij er ook niet meer zou zijn?
Ziekte zorgt voor grote onzekerheid
Na de diagnose begon een zwaar medisch traject. Laura moest onder het mes, kreeg chemotherapie en ook bestralingen. Gelukkig lijkt de ziekte inmiddels onder controle. Maar dat betekent niet dat alles nu weer goed is. Ze is nog steeds op zoek naar de juiste medicijnen, en daardoor lukt het haar nog niet om weer te werken. Dat zorgt voor veel spanning. Want geen werk betekent geen inkomen.
De financiële problemen begonnen snel na haar ziekte. Omdat ze niet meer kon werken, viel ze tussen wal en schip. Ze probeerde een uitkering te krijgen, maar liep telkens vast. De WIA wees haar door naar de bijstand, en de bijstand verwees haar terug naar het UWV. Beide instanties betaalden uiteindelijk niets uit. Daardoor had Laura maandenlang helemaal geen inkomsten. En als je vaste lasten wel gewoon doorgaan, stapelen de rekeningen zich op. De schulden liepen snel op.
Om weer wat grip te krijgen op haar leven, besloot Laura vrijwillig om onder bewind te gaan. Dat betekent dat iemand anders haar geldzaken beheert. Het was geen makkelijke keuze, maar wel nodig om weer rust en overzicht te krijgen. Ze hoopt zo haar gezin langzaam weer op een stabiele basis te krijgen.
De kinderen helpen mee waar ze kunnen
Ondanks alles probeert Laura positief te blijven. Ze wil haar kinderen een veilig en liefdevol thuis bieden. En haar kinderen doen hun best om haar te helpen. Zo verzamelen ze met z’n allen statiegeldblikjes en flessen. Zodra ze tijd hebben, gaan ze met tassen de straat op. Het jongste kind roept enthousiast “Blikjes zoeken!” en rent naar buiten. Voor hen is het een spelletje, maar voor Laura betekent het iets groters: het toont hun betrokkenheid.
De kinderen leggen uit dat ze hun moeder willen helpen met geld verdienen. Ze zijn zich bewust van de situatie. En ook al zijn ze nog jong, ze voelen dat geld schaars is. Het is hartverwarmend om te zien hoe ze hun moeder willen steunen. Zelfs in moeilijke omstandigheden laten ze zien hoe sterk ze samen staan als gezin.
Schuldgevoel naar de kinderen
Laura doet alles voor haar kinderen, maar dat ze hen niet alles kan geven, doet haar pijn. Ze merkt het vooral op momenten dat ze andere kinderen iets ziet krijgen wat zij niet kan bieden. Bijvoorbeeld tijdens kinderfeestjes op school, of als er iets lekkers wordt uitgedeeld in de klas. Op zulke momenten voelt ze zich tekortschieten. Niet omdat ze niet genoeg doet, maar omdat ze haar kinderen hetzelfde gunt als anderen.
Ze wil haar kinderen niets laten missen, maar weet ook dat ze de middelen er niet voor heeft. Dat zorgt soms voor frustratie. Dan voelt ze woede richting de wereld, omdat alles zo oneerlijk verdeeld lijkt. Haar situatie is niet ontstaan door eigen keuzes, maar door pech en tegenslag. Toch moet zij ermee omgaan. En dat doet ze, elke dag weer, met veel kracht.
Een schrijnend maar krachtig verhaal
De aflevering laat zien hoe groot de verschillen kunnen zijn tussen gezinnen. Waar de één zich geen zorgen hoeft te maken over geld, moet de ander creatief zijn om elke euro om te draaien. Toch zie je bij Laura en haar kinderen veel liefde, warmte en veerkracht. Het is duidelijk dat ze er samen het beste van maken, ondanks alles.
Steenrijk, Straatarm maakt dit soort verschillen op een respectvolle manier zichtbaar. Het is confronterend, maar ook leerzaam. Je ziet hoe geld, of het gebrek daaraan, het dagelijks leven beïnvloedt. En hoe belangrijk het is om elkaar niet te veroordelen, maar te begrijpen. Laura’s verhaal is pijnlijk, maar ook inspirerend. Het laat zien hoe je ondanks alles toch blijft opstaan. Iedere dag opnieuw.
Bron: LINDA.
