Voor mij is autorijden meer dan even van A naar B gaan. Het is vrijheid, rust en een beetje controle over mijn dag. Zodra ik in mijn auto stap en de snelweg op rijd, voel ik me vaak even los van alles. Maar die rust is snel verdwenen als ik weer zo’n auto voor me zie die de linkerbaan blokkeert, zonder enige reden.
Het lijkt wel alsof het steeds erger wordt. Mensen blijven gewoon links rijden, ook al is de rechterbaan helemaal leeg. En dan rijd ik daar, met m’n cruise control op 130, ineens vol op de rem omdat iemand voor me besluit links te blijven plakken. Geen vrachtwagen om in te halen. Geen file. Gewoon… blijven hangen. Alsof die linkerbaan van hen is.
De regels zijn echt niet moeilijk
Wat ik maar niet begrijp: het is toch niet zo ingewikkeld? Je haalt in, en dan ga je weer terug naar rechts. Zo houden we het verkeer veilig en soepel. Toch lijkt het alsof steeds meer mensen die regel vergeten of gewoon negeren. En dat zorgt voor gevaarlijke situaties. Want rechts inhalen mag niet, maar soms voel ik me bijna gedwongen om het toch te doen. En dat wil ik helemaal niet.
Ik snap best dat sommige mensen liever iets rustiger rijden. Dat moet ook gewoon kunnen. Maar dan wél op de juiste baan. Als jij 110 rijdt en dat prettig vindt, prima. Maar waarom moet je dat per se op de linkerbaan doen terwijl de rechterbaan leeg is? Het gaat mij niet om snelheid, maar om logisch rijgedrag. Iedereen weet dat onnodig links rijden niet mag. En toch gebeurt het steeds vaker.
Je ziet een bepaald type bestuurder
Wat me ook opvalt: vaak zijn het dezelfde types. Mensen van middelbare leeftijd of ouder, in zo’n keurige grijze stationwagen. Ze rijden niet per se langzaam, maar wel net iets onder de maximumsnelheid. Alsof ze zich nergens druk om maken. En ik wil helemaal niet generaliseren, maar het patroon valt gewoon op. En het zijn ook meestal niet de mensen die even een blik in hun spiegels werpen om te checken of er iemand achter hen rijdt. Nee, het lijkt alsof ze gewoon besluiten: ik zit hier, ik blijf hier.
En ondertussen ontstaat er een hele stoet auto’s die op hun rem moet. En ja, dat levert spanning op. Niet alleen bij mij, maar ook bij anderen. Je merkt het aan de kleine irritaties. Knipperlichten die blijven branden. Boze gezichten. Soms zelfs getoeter. En dan wordt het verkeer juist onveiliger, terwijl dat allemaal niet nodig is.
Waarom wordt dit niet beter gehandhaafd?
Ik heb echt het idee dat we dit serieuzer moeten nemen. Waarom wordt er niet vaker gecontroleerd op dit soort rijgedrag? Er is zoveel aandacht voor te hard rijden, maar dit soort gedrag is óók gevaarlijk. Misschien moeten er gewoon hogere boetes komen voor wie onnodig links blijft rijden. Of duidelijke campagnes die mensen eraan herinneren hoe het hoort.
Voor mij is het simpel: als jij niet snapt hoe de snelweg werkt, hoor je daar eigenlijk niet te rijden. Dan breng je anderen in gevaar. Je zorgt ervoor dat mensen rare manoeuvres gaan maken, en dat leidt tot ongelukken. Ik zeg niet dat iedereen zijn rijbewijs moet inleveren bij de eerste fout. Maar er moet wel iets veranderen.
Gaat het nog om respect?
Wat me misschien nog het meest stoort: het gebrek aan respect. Verkeer draait om rekening houden met elkaar. Jij rijdt niet alleen op die weg. Je deelt die ruimte met duizenden anderen. En dan is het toch logisch dat je elkaar een beetje helpt? Even ruimte maken als iemand sneller rijdt, dat is geen zwakte. Dat is beleefdheid.
Het gaat mij niet om hard rijden. Ik wil gewoon normaal door kunnen rijden, zonder dat iemand de boel ophoudt zonder reden. En ik weet zeker dat ik niet de enige ben. In de gesprekken op verjaardagen, op werk of bij het tankstation hoor ik dezelfde klachten. Het frustreert mensen. En toch lijkt er weinig te veranderen.
Ik weet gewoon niet meer of ik nou overdreven reageer, of dat dit echt een serieus probleem is geworden. Daarom vraag ik het hier: ben ik nou de enige die zich zo ergert aan linksplakkers op de snelweg? Of herkennen jullie dit ook? Laat het weten, want ik ben benieuwd of ik me terecht druk maak… of dat ik gewoon een ongeduldige automobilist ben.
Bron: Zelfmaakideetjes
