“Mijn man Pieter-Paul en ik gaan graag uiteten. We kiezen meestal restaurants uit de Michelin-gids, omdat je dan zeker weet dat het goed is,” vertelt Rozemarijn. “Onze dochters van 3 en 5 blijven dan thuis met de oppas.
Ze hebben geen plezier in een zevengangenmenu met wijn, dus Pieter-Paul en ik genieten daar samen van. We vinden het ook fijn om wat quality time samen te hebben. De kinderen en de oppas eten pizza, wij genieten van ons sterrenmenu. Iedereen is tevreden.”
Complimenten aan tafel
Hoewel de kinderen het leuk vinden om een avond met de oppas te zijn, vragen ze ook steeds vaker of ze mee mogen naar het restaurant. “Kinderen van deze leeftijd in een sterrenrestaurant zien wij nog niet zitten, maar we nemen ze wel vaker mee uit lunchen.
Pieter-Paul en ik kiezen dan voor twee gerechten en de kinderen eten gezellig mee. Meestal gedragen ze zich voorbeeldig. Laatst kregen we zelfs complimenten van mensen naast ons omdat de kinderen zo lief en gezellig aan tafel zaten.”
Fristi en kleurplaten
Het gaat helaas niet altijd goed. “De oudste was laatst heel chagrijnig en begon al te mopperen toen we het eetcafé binnenkwamen.
Niets was goed en ze schreeuwde dat ze het ‘een heel stom restaurant vond’. Pieter-Paul en ik wilden door de grond zakken, maar het meisje in de bediening loste het goed op. Met een flesje Fristi en een kleurplaat werd ze rustig en konden wij ons eten opeten. Uiteindelijk heeft bijna niemand er echt last van gehad.”
Onvriendelijke blikken
Laatst ging het weer mis, dit keer in een kleine bistro. “Gewapend met speelgoed en iPads kwamen we binnen. Al bij het installeren van de kinderen merkte ik dat we onvriendelijke blikken kregen.
‘Waarom kijkt die mevrouw zo boos?’, vroeg de oudste iets te hard, terwijl een oudere dame ons afkeurend aankeek. Ik negeerde de vraag en knikte vriendelijk naar de dame. Ze draaide haar hoofd weg en begon te fluisteren tegen haar tafelgenote. Wat een chagrijn, dacht ik nog.”
Niet welkom
Rozemarijn en haar gezin voelden zich onwelkom in het restaurant. “Ook de bediening leek geen zin in onze kinderen te hebben. Zelfs nadat wij een fles wijn van 95 euro bestelden, wilden ze geen gerechtje voor de kinderen maken.
‘Nee, dat doen we hier niet. Ze kunnen iets van de kaart bestellen.’ Uiteindelijk hebben we dat gedaan, maar de meiden vonden het helemaal niet lekker en begonnen te huilen.”
Restaurant uitgezet
De ouders deden hun best om de kinderen stil te krijgen, maar niets werkte. “Het gehuil werd geschreeuw en het geschreeuw werd rollen over de grond. Ik probeerde alles om ze stil te krijgen, maar het lukte niet.
Pieter-Paul ging met ze op de gang staan en ik vroeg nogmaals om een portie friet. Toen gebeurde het ondenkbare… ‘Mevrouw, andere gasten hebben aangegeven dat ze veel last van uw drammende kinderen hebben.
We hebben de rekening voor u. U kunt het overige eten en de wijn meenemen,’ zei een jongeman uit de bediening. Ik smeet het geld op tafel, stopte de fles dure wijn in mijn tas en verliet boos het restaurant.”
Excuses van het restaurant
De volgende dag werd Rozemarijn gebeld door het restaurant met excuses. “De eigenaar vertelde dat hij van de bediening had gehoord wat er was gebeurd.
Hij zei dat veel mensen over onze kinderen hadden geklaagd, maar dat wij nooit zomaar naar huis gestuurd hadden mogen worden. Hij gaf ons het geld van het eten en de dure fles wijn terug en bood ons een diner voor twee aan. Dit vond ik erg vriendelijk en correct van hem.”
Bron: Damespraatjes
