Hoewel ouders vaak beweren al hun kinderen evenveel lief te hebben, toont onderzoek aan dat er vaak een voorkeurskind is. In veel gezinnen lijkt een bepaald kind vaker het ‘lievelingetje’ te zijn. Maar hoe zit dat in jouw gezin? Ben jij de favoriet, of lijkt een van je broers of zussen die rol te hebben?
Lievelingetje in het gezin
Voor een Amerikaans-Canadese studie onderzochten wetenschappers gegevens van dertig studies uit de VS, Canada en West-Europa. Ze keken naar factoren zoals geboortevolgorde, geslacht, persoonlijkheid en temperament van kinderen, en de voorkeuren van ouders.
De resultaten laten zien dat dochters en oudste kinderen vaker het lievelingetje zijn. Volgens de onderzoekers zijn meisjes gemiddeld makkelijker op te voeden. Oudste kinderen krijgen vaak meer vrijheid en minder controle dan hun jongere broers en zussen. Ook zorgzame en verantwoordelijke kinderen hebben meer kans om de favoriet te zijn. Dus als er een verantwoordelijke, oudste zus in jouw gezin is, heeft zij waarschijnlijk een streepje voor.
Waarom voorkeursbehandeling schadelijk kan zijn
De onderzoekers waarschuwen dat het bevoordelen van een kind negatieve gevolgen kan hebben voor andere kinderen in het gezin. Vooral bij kinderen die niet als favoriet worden gezien, kan dit schadelijk zijn voor hun zelfvertrouwen en ontwikkeling.
Het verschil in behandeling kan zorgen voor een lagere eigenwaarde en meer probleemgedrag bij de minder bevoorrechte kinderen. Dit effect is niet alleen merkbaar in de kindertijd, maar kan doorwerken tot in de volwassenheid. Zelfs goedbedoelde verschillen, zoals minder controle uitoefenen op de oudste kinderen, kunnen nadelig zijn.
Therapeuten en ouders zouden zich meer bewust moeten zijn van deze gezinsdynamiek. Door deze patronen te herkennen, kunnen schadelijke effecten beter worden voorkomen.
Geen verschil in liefde, maar wel in gedrag
Karl Pillemer, professor aan Cornell University, benadrukt dat het onderscheid dat ouders maken, niet altijd betekent dat ze het ene kind leuker vinden dan het andere. Zijn onderzoek laat zien dat ouders meestal hun best doen om voorkeuren niet te laten merken.
De problemen ontstaan pas als deze voorkeuren leiden tot een andere behandeling. Volgens Pillemer kunnen ouders hun gevoelens misschien niet veranderen, maar wel hoe ze zich gedragen. Uiteindelijk is het belangrijk dat kinderen zich allemaal even geliefd en gewaardeerd voelen.
Hoewel de effecten van voorkeursbehandelingen klein lijken, is verder onderzoek nodig om de impact op de lange termijn beter te begrijpen. Eén ding is zeker: ieder kind verdient een gelijke kans op aandacht en liefde.
Bron: METRO
