Jens’ dubbelleven en de echo’s
Een bitterzoete bevalling
De weeën begonnen na 38 weken en ik belde Jens, die bij Eline sliep. Hij was snel ter plaatse en zijn steun tijdens de bevalling was onverwacht vastberaden. Hij hielp mij met de ademhalingsoefeningen en was actief betrokken bij het persen. Samen verwelkomden we onze zoon Jop. Het was een moment van trots en vreugde, een zilveren randje na een stormachtige periode.
Een nieuwe start?
Drie maanden na de geboorte van Jop eindigde Jens’ relatie met Eline. Ze kon de complexiteit van onze situatie, met een pasgeboren kind, niet aan. Langzaam begonnen Jens en ik meer tijd samen door te brengen, wandelend door het park of koffiedrinkend met Jop. Hoewel ik hoopte op een verzoening, wilde ik Jens de ruimte geven die hij nodig had. Wat er ook zou gebeuren, het co-ouderschap leek in ieder geval op een positieve manier te functioneren.
Bron: Famme