Ruim een jaar geleden kreeg Yvon Jaspers een klap die ze niet zag aankomen. Haar broer Willem, pas 43 jaar oud, kreeg te horen dat hij Parkinson heeft. Sindsdien is er veel veranderd voor haar. Ze is nu bezig met een televisieprogramma dat over de ziekte van Parkinson gaat.
Dit project raakt haar diep. Ze zegt in het LINDA.vakantieboek dat het voelt alsof ze “in een spagaat zit”. Dat komt doordat ze zich jarenlang heeft ingezet voor het boerenleven op televisie, maar nu ontdekt hoe datzelfde boerenleven ook een rol speelt bij het ontstaan van Parkinson.
Yvon vertelt dat er steeds meer bewijs is dat bestrijdingsmiddelen en pesticiden bijdragen aan het krijgen van Parkinson. Deze middelen worden wereldwijd gebruikt in de landbouw. Mensen denken vaak dat het veilig is, omdat het gebruik ervan is goedgekeurd.
Maar volgens Yvon is dat niet altijd terecht. In haar werk voor televisie heeft ze veel boeren gesproken, in binnen- en buitenland. Onlangs maakte ze zelfs een programma over boeren in Amerika. Nu ziet ze dat die wereld, waar ze al twintig jaar met liefde over vertelt, ook een keerzijde heeft. Want juist daar, in die wereld, kreeg haar broer zo jong Parkinson.
Het verband met landbouw
De ziekte van haar broer liet Yvon niet meer los. Ze wilde weten hoe het zat. Daarom is ze in gesprek gegaan met een neuroloog van het Radboud UMC in Nijmegen. Deze arts doet al jaren onderzoek naar de invloed van bestrijdingsmiddelen op de gezondheid. Yvon raakte diep onder de indruk van zijn werk.
Hij liet haar landkaarten zien van onder andere Frankrijk en Canada. Op die kaarten was te zien dat Parkinson opvallend vaak voorkomt in gebieden waar veel landbouw plaatsvindt.
Deze informatie sloeg bij Yvon in als een bom. Voor haar werd duidelijk dat dit geen toeval is. Ze zag het bewijs voor zich. De kaarten lieten zien dat mensen die in de buurt van landbouwgebieden wonen, een groter risico lopen op Parkinson.
Vooral als daar veel pesticiden worden gebruikt. Voor Yvon is dit meer dan een onderwerp voor een televisieprogramma. Het is iets wat haar persoonlijk raakt en waar ze anderen over wil informeren.
De impact op haar familie
De diagnose van Willem heeft het leven van de familie flink veranderd. Alles staat ineens in een ander licht. Yvon vertelt dat het leven van haar familie “op z’n kop” staat. Toch bewondert ze hoe haar broer met de ziekte omgaat. “Hij blijft positief en laat zich niet uit het veld slaan,” zegt ze. Ze noemt hem sterk en krachtig, en wil hem niet als zielig neerzetten. Integendeel, hij probeert te genieten van elk moment.
Yvon is naast zus ook voogd van de drie kinderen van Willem. Die verantwoordelijkheid voelt ze diep. Samen met haar familie probeert ze het leven mooi te houden. Ze willen niet blijven hangen in verdriet of zorgen. In plaats daarvan richten ze zich op de tijd die ze nu nog samen hebben.
Yvon zegt: “Mijn broer leeft nu. Dit zijn de beste jaren.” Ze benadrukt dat Willem een echte levensgenieter is. En dat geldt eigenlijk voor de hele familie. “We kunnen heul goed genieten,” zegt ze, met een glimlach.
De kracht van blijven genieten
Ondanks alles laat de familie van Yvon zich niet uit het veld slaan. Ze blijven samen dingen doen, herinneringen maken en lachen waar het kan. Ze zoeken geen medelijden, maar juist de kracht in elkaar. Dat maakt hun band alleen maar sterker. Ook al weten ze dat de toekomst onzeker is, ze kiezen ervoor om in het moment te leven. Elke dag telt. Elk klein geluksmomentje is waardevol.
Yvon geeft hiermee ook een voorbeeld aan anderen. Ze laat zien dat je, zelfs in moeilijke tijden, nog kunt genieten. Het is niet makkelijk, maar het kan wel.
Haar verhaal laat zien dat liefde, steun en positiviteit veel kunnen betekenen. Zeker als iemand in je omgeving ziek wordt. Ze hoopt dat haar programma mensen aan het denken zet. Niet alleen over Parkinson, maar ook over wat we eten, hoe we het produceren en wat dat met ons lichaam doet.
Waarom dit verhaal zo belangrijk is
Voor Yvon is dit geen gewoon televisieproject. Het is een manier om haar broer te steunen en iets te doen met haar verdriet. Ze wil antwoorden vinden, maar ook bewustzijn creëren.
Ze wil dat mensen weten wat de risico’s zijn van bestrijdingsmiddelen. En dat er een verband is met ziektes zoals Parkinson. Haar verhaal is persoonlijk, maar ook groter dan dat. Het raakt aan iets dat ons allemaal aangaat: hoe we omgaan met gezondheid en de wereld om ons heen.
Ze laat met dit programma zien dat televisie meer kan zijn dan vermaak. Het kan ook informeren, verbinden en mensen raken. Juist omdat haar verhaal zo echt is, komt het binnen. Je voelt als kijker haar zorgen, haar strijd en haar hoop. Ze laat zich zien zoals ze is: als zus, als moederfiguur voor haar neefjes en nichtjes, en als mens die probeert te begrijpen wat er gebeurt.
Het verhaal van Yvon Jaspers is daarmee niet alleen ontroerend, maar ook krachtig. Ze gebruikt haar stem en bekendheid om iets goeds te doen. En dat maakt haar, net als haar broer, een voorbeeld van moed en veerkracht.
Bron: Shownieuws
