De elektronische tolheffing op de A24, ook wel bekend als de Blankenburgverbinding bij Rotterdam, werd gepresenteerd als een moderne en soepele manier van betalen. Geen lange rijen, geen slagbomen, gewoon digitaal afrekenen via een app of website. Maar wat bedoeld was als een gebruiksvriendelijk systeem, blijkt voor veel automobilisten een dure valkuil. Sinds de opening in december zijn er al meer dan 200.000 boetes uitgedeeld aan mensen die hun tol niet op tijd betaalden.
Boetes die oplopen tot miljoenen euro’s
De cijfers liegen er niet om. Volgens de Rijksdienst voor het Wegverkeer (RDW) is er inmiddels ruim zeven miljoen euro aan boetes binnengehaald. Elke automobilist die te laat betaalt, krijgt een boete van 35 euro, terwijl het oorspronkelijke tolbedrag slechts 1,51 euro is. Een klein foutje, zoals het vergeten van een betaling, kan dus snel uitmonden in een flink bedrag.
Wat ooit werd gepresenteerd als een moderne oplossing voor de doorstroming, lijkt nu meer op een inkomstenbron voor de overheid. Veel mensen spreken zelfs van pure afzetterij. Het idee achter de tol was dat het verkeer sneller zou verlopen zonder oponthoud bij tolpoortjes. In de praktijk blijkt dat automobilisten juist vastlopen in regels, deadlines en verwarring over hoe en wanneer ze moeten betalen.
Onduidelijke regels zorgen voor verwarring
Een van de grootste problemen is dat veel weggebruikers de regels rondom de e-tol niet goed begrijpen. Betalen moet binnen 72 uur, zowel vóór als ná de rit, maar dat staat niet overal duidelijk aangegeven. Er zijn geen borden bij de tunnel die automobilisten eraan herinneren dat ze nog moeten betalen. Ook stuurt de overheid geen melding of automatische waarschuwing.
De RDW geeft zelf toe dat het systeem voor veel mensen onduidelijk is. Wie niet op tijd betaalt, krijgt eerst één herinnering. Daarna volgt direct de boete van 35 euro, zonder extra waarschuwing. Dat bedrag is ruim twintig keer zo hoog als de tol zelf. Veel mensen voelen zich daardoor niet geholpen, maar juist bestraft.
Een woordvoerder van de RDW zegt dat de regels helder zijn, maar automobilisten vinden van niet. Op sociale media klagen mensen dat ze de betaling wilden doen, maar niet wisten waar of hoe. Anderen vertellen dat ze pas weken later ontdekten dat ze een boete hadden gekregen. Het systeem dat gemak moest brengen, levert vooral frustratie op.
Een systeem dat burgers in de val lokt
Volgens critici is het probleem geen toeval, maar een gevolg van slechte keuzes. Door het ontbreken van fysieke tolpoortjes of betaalmogelijkheden onderweg, moeten automobilisten zelf onthouden dat ze nog moeten betalen. Voor wie dagelijks veel rijdt, is dat bijna niet vol te houden.
Sommige experts spreken zelfs van een bewuste strategie. “Het lijkt alsof de overheid weet dat mensen fouten zullen maken, en daar handig gebruik van maakt,” zegt een mobiliteitsexpert. “De boetes leveren immers miljoenen op.” Veel automobilisten noemen het dan ook een modern systeem dat vooral bedoeld is om geld te verdienen in plaats van gemak te bieden.
De overheid zegt dat digitalisering zorgt voor efficiëntie, maar in werkelijkheid lijkt het vooral de burger te treffen. Wie één keer vergeet te betalen, wordt direct gezien als overtreder. De menselijke maat is volledig verdwenen, terwijl het systeem juist eenvoud en transparantie beloofde.
De automobilist betaalt opnieuw de rekening
Nederlanders behoren al tot de meest belaste automobilisten van Europa. Wegenbelasting, accijnzen, hoge brandstofprijzen – en nu dus ook een boete als je de e-tol te laat betaalt. Veel mensen hebben het gevoel dat ze dubbel worden gepakt. Ze betalen al genoeg, maar krijgen er nauwelijks service voor terug.
Wat de frustratie nog groter maakt, is dat de overheid weinig doet om het probleem op te lossen. Er is geen simpele app die automatisch betaalt, geen waarschuwing per sms of e-mail, en geen duidelijk bord bij de ingang van de tunnel. Het voelt alsof automobilisten expres worden opgejaagd, in plaats van geholpen.
Steeds meer mensen noemen het “boetebeleid” in plaats van “tolheffing”. De overheid lijkt de focus te hebben verlegd van service naar sancties. In plaats van fouten te voorkomen, worden ze afgestraft. Dat zorgt voor groeiend wantrouwen richting de instanties die burgers juist zouden moeten ondersteunen.
Digitalisering of geldmachine?
De overheid noemt het systeem modern en duurzaam, maar voor veel mensen voelt het als digitale afpersing. Alles verloopt via websites en apps, maar zonder duidelijke uitleg of herinnering. Wie het niet precies weet, loopt risico. En juist dat risico levert de overheid geld op.
De digitalisering lijkt zo vooral een dekmantel voor geldzucht. Onder het mom van “slimme mobiliteit” wordt een systeem gebruikt dat miljoenen oplevert aan boetes. Dat ondermijnt niet alleen het vertrouwen in de overheid, maar ook in digitalisering zelf. Want als moderne technologie vooral leidt tot hogere kosten, wat is dan nog de vooruitgang?
Inmiddels groeit de kritiek op het systeem, maar in de politiek blijft het opvallend stil. Geen enkele minister of Kamerlid lijkt vragen te stellen over de duizenden boetes. Officieel zegt de overheid dat de regels duidelijk zijn en dat mensen beter moeten opletten. Maar dat klinkt voor veel burgers als een goedkoop excuus om niets te hoeven veranderen.
Van slimme mobiliteit naar slimme belastingtruc
De Blankenburgverbinding was bedoeld om de doorstroming te verbeteren, maar is uitgegroeid tot een bron van ergernis. In plaats van gemak zorgt het systeem voor stress, onduidelijkheid en torenhoge boetes. Slimme mobiliteit had burgers moeten ontzorgen, maar het lijkt nu vooral een slimme manier om extra geld te innen.
Automobilisten die te laat betalen, worden hard aangepakt, terwijl de overheid weinig doet om de regels eenvoudiger te maken. Er is geen transparante communicatie en geen mogelijkheid om een fout eenvoudig te herstellen. Dat voedt het gevoel dat het niet draait om eerlijkheid, maar om inkomsten.
Veel mensen vinden dat de overheid met twee maten meet: burgers moeten alles precies goed doen, terwijl instanties zelf weinig verantwoordelijkheid nemen voor onduidelijk beleid.
Tijd voor eerlijk beleid en duidelijkheid
De e-tol op de A24 is bedoeld als voorbeeld van vooruitgang, maar laat vooral zien hoe snel innovatie kan ontsporen. Wat begon als een digitaal gemak, is veranderd in een geldmachine die duizenden Nederlanders dupeert.
Als de overheid het vertrouwen van burgers wil herstellen, moet er iets veranderen. Duidelijke informatie, eerlijke waarschuwingen en een eenvoudig betaalsysteem zijn essentieel. Want zolang een klein foutje tientallen euro’s kost, voelt modernisering meer als misleiding dan als vooruitgang.
De boodschap van veel automobilisten is duidelijk: digitalisering mag niet betekenen dat de burger betaalt voor het falen van het systeem. De overheid moet stoppen met het zien van burgers als melkkoeien, en beginnen met het bieden van eerlijke en begrijpelijke oplossingen. Alleen dan kan slimme mobiliteit ook écht slim worden genoemd.
