Hoewel het landhuis slechts enkele kilometers buiten een van de drukste steden ter wereld ligt, is het bijna volledig onaangetast door krakers. Er is hier en daar een vreemd stukje graffiti, maar nauwelijks een deel van de eigendommen is door iets anders dan ouderdom beschadigd of vernietigd.
[aoa id=’1′]
[/aoa]
In feite is deze gigantische, balzaal bijna in perfecte staat, op een klein plekje graffiti, afbrokkelend verf en een gebarsten spiegel na. De familie liet zelfs de blauwe tapijten, de florale raamtoppen, kroonluchter, gordijnen en dure piano vleugels achter. De indoor tennisbaan van het huis is misschien wel een van de mooiste en raarste stukjes van het pand. Het gehele plafond is bedekt met gigantische ramen. Hoewel deze gigantische tennisbaan waarschijnlijk vaak werd gebruikt en goed werd onderhouden, is het nu een thuis geworden voor rommel in plaats van een plaats van vermaak. Oude tafels, ventilatoren en puin van de afbrokkelende muren liggen in de ruimte. Er staat zelfs een verlaten auto.. zou die van de huidige eigenaar zijn? Het complete huis is een tijdcapsule terug in de victoriaanse tijd.
Het Victoriaanse ontwerp was populair in de jaren 1800 tot begin 1900 en werd op de markt gebracht door gewaagde afdrukken, donker patroonbehang, sierlijke details en dure materialen. De gouden afwerking en sierlijke gravures in de trofeeënkasten van deze kamer geven ook een knipoog naar het Victoriaanse ontwerp, wat een unieke keuze is voor een gezin in de jaren 1970. De eigenaren van dit huis hebben hier waarschijnlijk lang gewoond, of het huis werd waarschijnlijk in de familie bewaard vanaf de jaren ’30 tot aan de jaren ’70. Dit is duidelijk zichtbaar in het interieurontwerp. Hoewel veel van de kamers refereren aan Victorian Design, toont deze foto stoelen van vrijwel alle tijdperken.
Er zijn bamboe stoelen die de art deco-beweging uit de jaren ’30 en ’40 markeren. Er zijn gebogen, sierlijke houten stoelen van Victoriaanse stijl. Er zijn de gewaagde kleuren van de de jaren ’50 en ’60, en stoelen met de mosterd en bruintinten zijn typisch voor de jaren ’70. Hoewel er nog steeds gordijnen voor het raam hangen, is het niet genoeg om te voorkomen dat de huiveringwekkende New Yorkse winter het huis binnendringt. De vloer is bedekt met een pak sneeuw, wat ons eraan herinnert dat de natuur uiteindelijk het eigendom terugneemt. Maar er zijn nog meer bijzondere voorwerpen teruggevonden in dit huis. Het griezeligste van dit verhaal blijft hoe snel de eigenaren zijn vertrokken. Deze kamer toont het bewijs dat kinderen niet toegestaan waren in deze televisie kamer. Door de chique meubels en de twee televisies doet dit ons geloven dat dit de plek was waar de volwassenen van hun vrije tijd genoten.
Duur uitziende stoelen werden geplaatst op kijkafstand bij de open haard, wat waarschijnlijk veel effectiever was in het verwarmen van een ruimte van deze omvang dan een gewoon verwarmingssysteem. Verwarmen was waarschijnlijk een uitdaging in de winter gezien de grootte van het huis en het was ook nog eens extreem duur. Maar daar blijft het niet bij…Toen de woning in de jaren dertig werd gebouwd, waren er nog nauwelijks televisies. In plaats daarvan hadden ze een een overvloed aan muziekapparatuur, wat in die tijd erg duur en bijzonder was!
Er zijn ook instrumenten gevonden wat lijkt op accordeons, en luidspreker en een platenspeler! Maar waarom zijn de eigenaren van deze villa zo snel vertrokken? Ons vermoeden is dat er iemand in de familie failliet is gegaan, want een herenhuis van deze omvang heeft miljoenen euro’s nodig om onderhouden te worden. We zullen waarschijnlijk nooit het echte verhaal weten achter dit huis en waarom het op mysterieuze wijze werd achtergelaten in de staat waarin het zich nu bevindt…
