Op 29-jarige leeftijd verwelkomde ik mijn eerste kind. Een bijzondere tijd, die onverwacht een bron van conflicten werd. Direct na de geboorte, uitgeput van een keizersnede en een ziekenhuisverblijf van 48 uur, stond ik oog in oog met de nieuwe werkelijkheid van het ouderschap, én met de complexe familiedynamiek. Het waren niet alleen de frequente bezoeken van mijn partner’s gescheiden ouders die een uitdaging vormden, maar vooral de interactie met de vriendin Jane van zijn vader.
Jane’s ongepaste betrokkenheid
Jane’s rol in ons leven was tot dan toe beperkt; ze had zich niet eerder betrokken getoond tijdens de zwangerschap. Haar eerste actie bij het ontmoeten van onze pasgeboren baby was even abrupt als ongepast. Zonder te vragen of zelfs haar handen te wassen, nam ze de baby uit de wieg. Uitgeput en overrompeld zei ik niets, een stilzwijgen waar ik later spijt van zou krijgen.
Lees het onredelijke verhaal verder op de volgende pagina.
