Het kiezen van een babynaam is voor veel ouders een van de leukste dingen tijdens de zwangerschap. Je denkt aan namen die je mooi vindt, aan familieleden die je wilt eren of aan namen met een bijzondere betekenis. Toch blijkt die zoektocht vaak lastiger dan verwacht. Er zijn namelijk duizenden mogelijkheden, en iedereen heeft er wel een mening over. Bovendien zijn er grenzen aan wat je je kind mag noemen. Sommige namen zijn in Nederland, en ook in andere landen, simpelweg verboden.
De regels van de Voornamenwet
In Nederland mag je als ouder in principe zelf kiezen welke voornaam je kind krijgt. Maar die vrijheid is niet onbeperkt. De regels hierover staan in de Voornamenwet. Deze wet bepaalt dat een voornaam niet belachelijk, beledigend of verwarrend mag zijn. Ook mag de naam niet bestaan uit te veel onderdelen, en mag het geen achternaam zijn die normaal gesproken niet als voornaam wordt gebruikt.
Een voorbeeld: namen zoals Visser of Gerritzen mogen niet, omdat die duidelijk achternamen zijn. Maar Bloem of Achmed mag dan weer wel, omdat die zowel als voornaam als achternaam voorkomen. De ambtenaar van de burgerlijke stand beoordeelt de gekozen naam, en kan deze weigeren als die niet aan de regels voldoet.
Sommige ouders willen graag iets unieks, iets dat niemand anders heeft. Maar soms gaat die originaliteit te ver. In zulke gevallen mag de ambtenaar de naam afwijzen en vragen of de ouders een andere keuze willen maken.
Verboden namen in Nederland
Toch is het opvallend welke namen er door de jaren heen wél zijn goedgekeurd. Zo bestaan er in Nederland mensen die Tietje, Pik, Hol of Befke heten. Namen waarvan je je kunt afvragen of dat voor het kind altijd even prettig is. Als die namen zijn toegestaan, hoe gek moeten de namen dan zijn die wél zijn geweigerd?
Er is een lijst met namen die door Nederlandse ambtenaren zijn afgewezen. En dat zijn niet de minste:
Maastricht
Urine
Tsjakkalotte
Frans Rolls Royce
Dienaar van God
Miracle of Love
Sujez Chtristhus
Willemszoon
De redenen voor de weigeringen zijn verschillend. Sommige namen zijn te absurd, andere te religieus of gewoon te verwarrend. Een naam als “Frans Rolls Royce” wordt bijvoorbeeld gezien als een verwijzing naar een merk, wat niet gepast is. “Urine” spreekt voor zich — een kind met zo’n naam zou ongetwijfeld gepest worden. En “Dienaar van God” is te zwaar beladen met religieuze betekenis.
Het idee achter deze regels is simpel: een naam moet het kind niet schaden in zijn of haar dagelijks leven. Een naam hoort iets moois of persoonlijks te zijn, geen bron van schaamte of spot.
Verboden namen in andere landen
Niet alleen Nederland kent regels over babynamen. Ook in andere landen bestaan er strenge wetten en opmerkelijke voorbeelden van namen die verboden zijn. Vaak liggen de redenen in religie, cultuur of bescherming van het kind.
In Saoedi-Arabië is de naam Linda verboden, omdat hij als ‘on-islamitisch’ wordt beschouwd. Dat lijkt vreemd voor westerse oren, want Linda is hier een heel gewone naam. Maar in dat land speelt religie een grote rol bij de goedkeuring van namen.
In Frankrijk werden sommige namen geweigerd omdat ze als schadelijk of belachelijk werden gezien. Zo wilden ouders hun dochter Nutella noemen, maar dat mocht niet. De rechter vond dat de naam het kind zou blootstellen aan spot. Ook de naam Aardbei werd verboden, omdat die in uitdrukkingen een dubbele betekenis heeft.
In Zweden zijn de regels zelfs nog strenger. Een stel probeerde hun dochter Metallica te noemen, als eerbetoon aan de bekende rockband. De overheid weigerde de naam vanwege auteursrechten. Toch werden andere namen zoals Mayhem en Gojira wel goedgekeurd.
Nog vreemder was het geval van het Zweedse echtpaar dat hun kind wilde registreren met de naam “Brfxxccxxmnpcccclllmmnprxvclmnckssqlbb11116”, uitgesproken als “Albin”. Ze wilden hiermee protesteren tegen het namenbeleid. De naam werd natuurlijk afgewezen, omdat hij onuitspreekbaar en onpraktisch was.
In Nieuw-Zeeland moest de rechter zelfs ingrijpen toen ouders hun dochter de naam “Talula Does the Hula from Hawaii” gaven. Het meisje schaamde zich zo voor haar naam dat ze hem nooit durfde te vertellen. De rechter besloot dat de naam officieel moest worden veranderd. Andere namen die daar verboden zijn, zijn onder andere Fish and Chips, Lucifer en Justice. Opmerkelijk genoeg mochten tweelingen wél Benson and Hedges heten — een verwijzing naar een sigarettenmerk.
In Australië zijn namen als LOL (de bekende internetafkorting voor “laughing out loud”) en Spinach (spinazie) verboden. Niet omdat ze per se beledigend zijn, maar omdat ze niet serieus zouden staan op officiële documenten. Een naam als LOL op een paspoort of diploma zou volgens de overheid de geloofwaardigheid van een persoon aantasten.
Ook in het Verenigd Koninkrijk zijn sommige namen geweigerd. Rogue werd afgewezen vanwege de negatieve klank, en Cyanide mocht niet omdat het verwijst naar een giftige stof. De overheid vond het niet verantwoord om een kind zo’n naam te geven.
In Japan ligt het dan weer anders. Daar worden namen geweigerd als ze geschreven zijn met karakters die een negatieve of duistere betekenis hebben. Zo werd de naam Akuma (wat ‘duivel’ betekent) verboden. In China kunnen sommige namen niet eens geregistreerd worden, omdat ze symbolen bevatten die niet digitaal verwerkt kunnen worden in overheidsdocumenten.
Waarom er grenzen zijn aan namen
De meeste landen hanteren deze regels niet om ouders te pesten, maar om kinderen te beschermen. Een naam is een belangrijk onderdeel van je identiteit. Als een naam te vreemd, beledigend of verwarrend is, kan dat later problemen geven — op school, bij het werk of in de samenleving.
De naam die je kiest, draag je tenslotte je hele leven mee. Hij staat op je diploma’s, je rijbewijs, je paspoort en zelfs op je grafsteen. Daarom vinden veel overheden dat er grenzen moeten zijn, zodat een kind niet onnodig lijdt onder een verkeerde keuze van zijn ouders.
In Nederland ligt die grens gelukkig niet extreem streng. Er is ruimte voor creativiteit, zolang de naam maar niet kwetsend of onzinnig is. De meeste ambtenaren kijken met gezond verstand naar de gekozen naam. Ze willen niet per se streng zijn, maar wel voorkomen dat een kind later last krijgt van de keuze van zijn ouders.
De naam als eerste cadeau
Een naam is meer dan alleen een woord. Het is het eerste cadeau dat ouders aan hun kind geven. Het zegt iets over wie je bent, waar je vandaan komt en welke hoop of liefde je ouders in je leggen. Daarom is het belangrijk om goed na te denken over die keuze.
Een originele naam is mooi, maar uiteindelijk draait het om wat het beste is voor het kind. En soms betekent dat dat je fantasie een beetje moet inperken. Want hoewel namen als “Miracle of Love” of “Rolls Royce” misschien bijzonder klinken, is het belangrijk dat een kind zich later prettig voelt met de naam die het draagt — in elk land, op elk moment van zijn leven.
Bron: Ouders van nu
