Drie jaar geleden ontmoette ik samen met mijn beste vriendin – laten we haar Mila noemen – een leuke jongen tijdens een avondje stappen. Het klikte direct tussen mij en hem, maar eerlijk gezegd ook tussen hem en haar. We hielden allebei contact met hem, tot Mila op een dag aangaf dat ze hem echt leuk vond. Ze zag toekomst in hem, relatiemateriaal, zoals ze zei.
Ik had dat gevoel eigenlijk ook, maar besloot haar die kans te gunnen. Ze was mijn beste vriendin, en ik wilde haar gelukkig zien. Dus ik zette mijn eigen gevoelens aan de kant en gaf ze de ruimte. Het werd een relatie, die een paar maanden duurde. Maar uiteindelijk bleek het toch niet te werken. Mila was verdrietig toen het uitging, maar diep van binnen voelde ik een lichte opluchting. Want eerlijk? Het had me die maanden behoorlijk dwarsgezeten dat ze samen waren.
De zoen die alles veranderde
Een paar weken later kwam ik hem tegen op een festival. We hadden allebei iets gedronken en raakten in gesprek. Het was alsof er niets veranderd was, alsof we die klik weer voelden. En toen gebeurde het: we zoenden. Direct daarna wisten we allebei dat dit niet handig was. Diezelfde avond vertelde ik Mila eerlijk wat er was gebeurd. Ik benadrukte dat het een fout was en beloofde dat ik afstand zou nemen.
Ze reageerde rustiger dan ik had verwacht, maar ik merkte dat ze afstand van me nam. Ze deed luchtig, maar ik voelde dat ze zich gekwetst voelde. En toen kwam de volgende avond van het festival… We zoenden weer. Dit keer bereikte het nieuws haar voordat ik het haar zelf kon vertellen. Ze was woest, en terecht.
Een rommelige situatie
We spraken drie weken niet meer met elkaar. Vrienden uit onze groep kozen kanten, en het hele gebeuren zorgde voor spanningen. Uiteindelijk hebben we het uitgepraat. Mila gaf toe dat ik waarschijnlijk beter bij hem paste, maar ze kon het niet loslaten hoe ik met de situatie was omgegaan. En gelijk had ze.
Ik kijk nu, jaren later, anders naar die tijd. Ja, het was niet netjes. Maar waarom kreeg ik de volle laag? Hij wist net zo goed hoe fout het was. Toch stond hij erbij alsof het niets met hem te maken had.
Het blijft een gevoelig onderwerp tussen Mila en mij. Soms denk ik: het was fout, maar het leven gaat door. Uiteindelijk gebeuren er ergere dingen. En daar moet je mee leren leven.
