Annabel was uitgeput en angstig, maar ze bleef rennen tot ze uiteindelijk op een politiebureau stuitte. Ze vertelde haar verhaal aan de politie en werd naar de Nederlandse ambassade gebracht. Na enkele dagen kreeg ze een vlucht terug naar Nederland.
Annabel was blij om terug te zijn in haar eigen land, maar ze was getraumatiseerd door haar ervaringen. Ze had moeite om zich aan te passen aan haar oude leven en had last van flashbacks en angstgevoelens. Gelukkig kreeg ze hulp van een therapeut en haar familie, die haar steunden tijdens haar herstelproces.
Haar oom werd uiteindelijk gearresteerd en veroordeeld voor mensenhandel en arbeidsuitbuiting. Annabel was opgelucht dat hij verantwoordelijk werd gehouden voor zijn daden en dat hij nooit meer in staat zou zijn om iemand anders hetzelfde aan te doen.
