Annick Velthuis heeft een emotionele update gedeeld over haar partner Roy Oude Rikerink. In haar bericht op Instagram vertelt ze dat er opnieuw groei is gevonden in Roys hoofd. Wat dit precies betekent, weten ze nog niet. De onzekerheid is groot en de afgelopen dagen zijn zwaar geweest voor het stel.
Roy en Annick werden bekend door het programma Over Mijn Lijk, waar ze open vertelden over hun leven met Roys ongeneeslijke hersentumor. Nu delen ze opnieuw een moeilijk hoofdstuk. Annick noemt de recente MRI-scan een zwarte pagina, een moment dat voelde als een klap in het gezicht. De resultaten brengen meer vragen dan antwoorden, en dat maakt het extra zwaar.
Leven tussen hoop en angst
Terwijl hun zoontje onbezorgd door het huis speelt, proberen Annick en Roy de nieuwe werkelijkheid te begrijpen. Annick schrijft dat het fijn is dat hun zoon nog niets van de situatie doorheeft. Hij speelt vrolijk verder, terwijl zij en Roy soms huilen en moeilijke gesprekken voeren. Zijn onschuld en vrolijkheid geven hen kracht, ook al breekt het hun hart om te weten wat er speelt.
De artsen hebben bevestigd dat er opnieuw groei is, maar ze weten nog niet wat dat precies inhoudt. Annick beschrijft dat ze zelf ook nog niet de juiste woorden heeft om alles te omschrijven. Ze zegt: waar beginnen we? Geen idee. Er is groei te zien, maar wat dat voor de toekomst betekent, blijft nog onduidelijk.
Die onzekerheid maakt de situatie extra zwaar. Ze leven tussen hoop en angst. Hoop dat het meevalt, angst dat het slecht nieuws is. Annick probeert zich vast te houden aan de gedachte dat er nog meer duidelijkheid komt. Tot die tijd moeten ze doorgaan, hoe moeilijk dat ook is.
Overweldigende steun van anderen
De steun die ze krijgen van vrienden, familie en volgers betekent veel voor het stel. Annick vertelt dat ze in korte tijd overspoeld werden met berichten, telefoontjes, bloemen en kaarten. Ze noemt het bizar hoeveel mensen aan hen denken en zegt dat die liefde hen enorm helpt. In zo’n moeilijke periode is het gevoel dat je er niet alleen voor staat van onschatbare waarde.
De lieve woorden en gebaren geven hun kracht om door te gaan. Ondanks het verdriet voelen ze zich gesteund en gedragen door de mensen om hen heen. Annick laat weten dat het onmogelijk is om iedereen persoonlijk te bedanken, maar dat ze diep geraakt zijn door alle steunbetuigingen.
Een leven vol emoties
Annick vertelt dat ze momenteel leeft op adrenaline. De emoties wisselen elkaar snel af. Soms is er hoop, dan weer verdriet of angst. Ze merkt dat ze nog niet echt de juiste woorden kan vinden om haar gevoelens te beschrijven. Soms voelt ze weinig, soms juist te veel. Alles lijkt tegelijk te gebeuren, en dat maakt het verwarrend.
Ze probeert haar gedachten te ordenen, maar dat lukt niet altijd. De afgelopen dagen waren intens en zwaar. Toch probeert ze eerlijk te blijven over haar gevoelens, hoe moeilijk dat soms ook is. Ze zegt dat ze nog zoveel meer zou kunnen schrijven, maar dat het haar nu gewoon even niet lukt.
Het stel probeert ondanks alles vast te houden aan het gewone leven. Ze praten veel, zoeken steun bij elkaar en bij vrienden. Annick werkt weer en Roy brengt tijd door met mensen die belangrijk voor hem zijn. Ze proberen de dagen zo normaal mogelijk te laten verlopen, ook al is niets meer echt normaal.
Vasthouden aan het gewone leven
Annick beschrijft dat ze proberen sterk te blijven en door te gaan met het dagelijks leven. Na een moeilijke dag troosten ze elkaar, praten ze weer, en proberen ze samen verder te gaan. Soms zijn ze boos of verdrietig, maar daarna gaat het leven gewoon door. Ze lachen, eten samen, en maken zich druk over kleine dingen zoals wat ze vanavond gaan eten.
Die kleine momenten van normaal leven geven houvast. Ze herinneren hen eraan dat het leven doorgaat, hoe zwaar het ook is. Annick benadrukt dat ze dankbaar is voor elke dag die ze samen hebben, hoe moeilijk de omstandigheden ook zijn. Hun zoon brengt licht in huis en zorgt ervoor dat ze blijven lachen, ook op de moeilijke dagen.
Ze beschrijft dat het contrast groot is. Terwijl hun kind speelt, voeren zij moeilijke gesprekken over gezondheid, behandelingen en de toekomst. Maar juist dat verschil tussen onschuld en ernst houdt hen in balans. Hun zoon herinnert hen eraan wat echt belangrijk is: samen zijn, liefde en de kleine momenten van geluk.
Een verhaal dat blijft raken
Roy en Annick deelden hun verhaal al eerder in het programma Over Mijn Lijk. Hun openheid over het omgaan met ziekte en onzekerheid raakte veel mensen. Ze lieten zien hoe liefde en kracht elkaar kunnen versterken, zelfs in de moeilijkste tijden. Nu, opnieuw geconfronteerd met slecht nieuws, laten ze opnieuw zien wat veerkracht betekent.
Annick blijft eerlijk delen, ook als woorden tekortschieten. Haar openheid maakt haar verhaal herkenbaar voor veel mensen die met ziekte of verlies te maken hebben. Ze schrijft niet om medelijden te krijgen, maar om te laten zien dat kwetsbaarheid ook kracht is.
De komende tijd blijft voor hen onzeker. Er moeten nog gesprekken volgen met artsen om te begrijpen wat de nieuwe groei betekent. Tot die tijd proberen ze rust te vinden in kleine dingen: knuffelen, lachen, en gewoon samen zijn.
Annick eindigt haar bericht met dankbaarheid voor alle steun en met liefde voor haar gezin. Ze schrijft dat ze samen blijven vechten, hoe moeilijk het ook wordt. Hun verhaal is er een van liefde, doorzettingsvermogen en hoop, zelfs in de donkerste momenten.
Roy, Annick en hun zoon laten zien dat liefde sterker kan zijn dan angst. Dat zelfs in tijden van verdriet, de kleine momenten van geluk het verschil kunnen maken. En dat is precies wat hun verhaal zo bijzonder maakt.
Bron: RTL Nieuws
