Elke ochtend begint voor Geert Wilders op dezelfde manier: twee kopjes koffie, geen ontbijt, en dan wordt hij opgehaald door beveiligers. Die routine is voor hem inmiddels de normaalste zaak van de wereld, maar toch blijft het bijzonder. Al ruim 21 jaar leeft de politicus onder permanente beveiliging, vanwege serieuze bedreigingen aan zijn adres. In een openhartig gesprek in de 538 Ochtendshow vertelde Wilders hoe dat is en wat het met zijn dagelijks leven doet.
Geen dag is spontaan of vrij
Wilders geeft eerlijk toe dat leven onder beveiliging nooit echt went. “Je leert ermee leven, maar het blijft een vreemde situatie,” vertelt hij. Hij denkt er niet constant aan, maar het is wel altijd op de achtergrond aanwezig. Alles moet van tevoren worden vastgelegd: waar hij naartoe gaat, met wie, en hoe laat. Spontaan ergens binnenlopen of even naar buiten gaan is er niet bij. Hij kan niet zomaar besluiten om iets te doen. Er moet altijd overleg zijn met zijn beveiligers. Dat maakt het leven minder flexibel en behoorlijk gepland. “Je bent nooit alleen,” zegt hij daarover. “Je hebt geen moment echt privacy.”
Dubbele gevoelens over de beveiliging
Hoewel het leven met permanente beveiliging zwaar is, voelt Wilders ook dankbaarheid. Hij weet dat hij in een land leeft waar de overheid mensen beschermt die in gevaar zijn. “Ik ben ontzettend dankbaar dat ik in Nederland woon, waar dit mogelijk is,” vertelt hij. Dankzij de inzet van de beveiliging kan hij blijven doen wat hij belangrijk vindt. Hij kan naar zijn werk, deelnemen aan debatten en zelfs op vakantie gaan. Ondanks alles probeert hij een zo normaal mogelijk leven te leiden. De beveiliging maakt dat mogelijk, ook al voelt dat leven soms ver van normaal.
Veel beveiligers, vaak onbekende gezichten
Wilders heeft niet altijd dezelfde mensen om zich heen. De groep beveiligers is groot, omdat er steeds meer mensen zijn die beveiliging nodig hebben. Daardoor werkt hij vaak met verschillende gezichten. Soms ziet hij bekende mensen terug, maar meestal zijn het andere beveiligers. “Er zijn inmiddels honderden beveiligers in Nederland actief,” legt hij uit. Dat is volgens hem een trieste ontwikkeling, want het laat zien hoe vaak er sprake is van bedreigingen. Toch begrijpt hij dat het zo werkt. Zijn persoonlijke band met de beveiligers verschilt per dag, maar zijn respect voor hen is altijd aanwezig.
Veel respect voor de mensen die hem beschermen
Wilders benadrukt dat hij grote waardering heeft voor de mensen die hem beschermen. “Zij zetten zich elke dag in voor mijn veiligheid, en dat van anderen,” zegt hij. Meestal gebeurt er niets spannends, maar de dreiging is er wel degelijk. En als het erop aankomt, zijn het de beveiligers die als eersten gevaar lopen. “Zij zetten hun eigen leven op het spel,” zegt hij met nadruk. Niet alleen voor hem, maar ook voor andere politici, journalisten of personen die vanwege hun mening gevaar lopen. Hij vindt het belangrijk om dat te benoemen en is daar zichtbaar dankbaar voor.
Wat hij het meest mist aan een normaal leven
Ondanks alle begrip en dankbaarheid blijft er ook gemis. Er zijn twee dingen waar Wilders echt naar verlangt. Allereerst is dat autorijden. Zelf achter het stuur zitten, beslissen waar je heen gaat, en gewoon de weg op kunnen wanneer je wilt – dat is iets wat hij als een groot gemis ervaart. “Dat geeft een gevoel van vrijheid dat ik nu niet meer heb,” zegt hij. Het tweede gemis is iets simpels: boodschappen doen. Gewoon zelf naar de supermarkt, tussen de mensen lopen, producten uitkiezen. Het lijkt misschien onbelangrijk, maar voor Wilders is het een teken van normaal leven. En juist dat gewone mist hij in zijn drukke en streng beveiligde bestaan.
Leven met beperkingen, maar ook met inzet en hoop
Geert Wilders weet dat zijn leven niet lijkt op dat van de meeste mensen. Hij leeft onder constante bescherming, zonder de vrijheid om zomaar iets te doen. Toch kiest hij ervoor om zich niet te laten stoppen door angst of beperkingen. Dankzij zijn beveiliging kan hij blijven doen wat hij belangrijk vindt. Tegelijk voelt hij het gemis van eenvoudige dingen, zoals zelf rijden of een boodschap halen. Zijn verhaal laat zien hoe het is om vrijheid in te leveren voor veiligheid – en hoe belangrijk de mensen zijn die hem daarin bijstaan.
Bron: Hart van Nederland
