Frans Bauer is tegenwoordig een van de meest geliefde artiesten van Nederland, maar zijn succes kwam niet vanzelf. In een nieuwe aflevering van Casa Di Beau, die vooruit te kijken is op Videoland, vertelt hij openhartig over de moeilijke periode waarin hij zijn eerste huis kocht. Terwijl zijn vrouw Mariska zwanger was, kampte hij met grote zorgen over geld. Zijn vader was ervan overtuigd dat hij failliet zou gaan.
Van woonwagen naar eigen huis
Frans groeide op in een woonwagenkamp, waar hij leerde hoe het is om met weinig te leven. Een eigen huis bezitten was voor hem iets wat ver buiten bereik leek. Toch had hij altijd een grote droom: samen met Mariska een eigen plek creëren waar ze zich thuis konden voelen. In eerste instantie wilde hij een woonwagen kopen, maar dat bleek onmogelijk. De vergunning die daarvoor nodig was, kreeg hij niet rond.
Omdat Mariska zwanger was, moesten ze snel een andere oplossing vinden. Uiteindelijk besloten ze een huis te kopen in Fijnaart. Dat was een enorme stap voor het jonge stel, en vooral Frans’ vader maakte zich grote zorgen. “Hij zei tegen me: ‘Jongen, je gaat failliet. Wat heb je nou weer gedaan?’” vertelt Frans in het interview.
Voor de familie Bauer was onroerend goed altijd iets wat bij andere mensen hoorde, niet bij hen. Een huis kopen voelde als iets onbereikbaars. Frans legt uit: “Voor ons waren stenen altijd iets bijzonders. We dachten dat dat nooit voor ons weggelegd zou zijn.”
Angst om te falen
Het moment waarop Frans zijn eerste huis kocht, was niet alleen spannend, maar ook emotioneel zwaar. Zijn vader kon maar moeilijk geloven dat zijn zoon een huis had gekocht. Hij waarschuwde Frans meerdere keren dat het mis zou gaan. “Hij zei vaak: ‘Kijk er maar goed naar, want je zult er nooit een steen van kunnen betalen.’”
Toch bewees Frans het tegendeel. Meer dan twintig jaar later woont hij nog steeds in hetzelfde huis in Fijnaart. Met trots vertelt hij dat hij altijd heeft kunnen rondkomen, ook in tijden waarin het financieel lastig was. Voor hem is dat huis een symbool van doorzettingsvermogen en hoop. “Elke keer als ik thuis kom, denk ik: dit heb ik zelf opgebouwd. Dat blijft iets heel bijzonders,” zegt hij met een glimlach.
De waarde van hard werken
Frans leerde al jong dat geld niet vanzelf komt. Zijn ouders werkten hard, maar moesten elke cent omdraaien. Toen hij begon met optreden, was het nog onzeker of hij ooit zou kunnen leven van de muziek. Toch bleef hij volhouden, met de steun van Mariska aan zijn zijde.
Hij herinnert zich hoe spannend die eerste jaren waren. “We leefden echt van optreden naar optreden. Soms wist ik niet eens of ik het volgende maand zou redden.” Maar door zijn vasthoudendheid en positieve instelling wist hij zijn droom waar te maken. Inmiddels is hij al decennia een vaste waarde in de Nederlandse muziekwereld, en kan hij met trots terugkijken op wat hij bereikt heeft.
Een bijzondere aankoop voor zichzelf
Ondanks zijn succes is Frans nooit iemand geweest die veel geld aan zichzelf uitgeeft. Hij geeft toe dat hij vooral bezig is met anderen gelukkig maken. Toch was er één aankoop die echt speciaal voor hemzelf was: zijn cabrio.
Hij vertelt met glinstering in zijn ogen hoe hij als kind altijd droomde van die ene auto. In de boekenserie Dallas las hij over Bobby Ewing en zijn prachtige cabriolet. Dat beeld bleef hem jarenlang bij. Toen hij eindelijk genoeg had verdiend, besloot hij die auto te kopen. “Dat moment vergeet ik nooit,” zegt Frans met een trilling in zijn stem. “Ik had voor het eerst iets voor mezelf gedaan. Mijn vader zei altijd: ‘Doe ook eens iets voor jezelf.’ En dat had ik eindelijk gedaan.”
Toen hij de garage uitreed, voelde hij iets wat hij moeilijk kan omschrijven. “Het was een rit vol emoties,” zegt hij. “Ik dacht aan mijn vader, aan alles wat we hadden meegemaakt, en aan hoe ver ik was gekomen. Dat was echt een moment van trots.”
Leven voor anderen
Frans beschrijft zichzelf als iemand die liever geeft dan neemt. Hij heeft altijd geprobeerd om er voor anderen te zijn – voor zijn gezin, zijn fans en zijn familie. “Ik ben iemand die altijd bezig is met anderen gelukkig maken,” vertelt hij. “Maar soms vergeet je dan om ook aan jezelf te denken.”
De aankoop van zijn cabrio werd voor hem een symbool van eigenwaarde. Niet omdat het een dure auto was, maar omdat het een moment was waarop hij iets deed puur voor zijn eigen geluk. “Dat is eigenlijk het enige wat ik ooit echt voor mezelf heb gedaan,” zegt hij eerlijk.
Van onzekerheid naar dankbaarheid
Als Frans terugkijkt op zijn leven, voelt hij vooral dankbaarheid. Hij weet dat zijn succes niet vanzelfsprekend is en dat zijn jeugd in een woonwagen hem heeft gevormd. “Ik weet waar ik vandaan kom,” zegt hij. “Dat zorgt ervoor dat ik alles wat ik nu heb extra waardeer.”
Zijn vader is inmiddels overleden, maar Frans denkt nog vaak aan hem. “Hij was trots, dat weet ik zeker,” zegt hij ontroerd. “Hij kon het moeilijk zeggen, maar ik voelde het wel. Hij kwam vaak langs bij ons huis en keek dan met een glimlach. Hij wist dat het goed was gekomen.”
Een man die zijn dromen waarmaakte
Vandaag de dag leeft Frans Bauer een leven dat hij vroeger nooit had durven dromen. Hij heeft een warm gezin, een succesvolle carrière en een thuis dat gevuld is met liefde. Toch is hij nuchter gebleven. “Ik zal nooit vergeten waar ik vandaan kom,” zegt hij vastberaden.
Zijn verhaal laat zien dat dromen werkelijkheid kunnen worden, ook als de omstandigheden tegenzitten. Van een jongen uit een woonwagenkamp tot een man met een eigen huis en een geliefde familie – Frans heeft bewezen dat hard werken en geloof in jezelf alles mogelijk kunnen maken.
Hij sluit af met een wijze les die hij van zijn vader heeft geleerd: “Je moet niet bang zijn om te dromen, maar je moet er wel keihard voor werken. En als het dan lukt, geniet er dan van – ook een beetje voor jezelf.”
Bron: Shownieuws
