Niet iedereen kiest voor de standaardaanpak tijdens de zwangerschap of het ouderschap. Sommige vrouwen volgen juist hun eigen weg, zoals Femke (35), die ervoor kiest om niet met haar man, maar met haar kinderen in bed te slapen.
Een nieuwe manier van slapen
Femke vertelt: “Onze oudste dochter sliep het eerste jaar in een bedje bij ons op de kamer. Toen ze na dat jaar meestal doorsliep, verhuisde ze naar haar eigen kamer. Dat ging drie jaar goed, totdat ze nachtmerries kreeg. Iedere nacht was een drama. Naar bed gaan ging gepaard met huilen en krijsen. Ze viel alleen in slaap als een van ons bij haar bleef. Meestal werd ze dan een paar uur later wakker, nog voordat wij zelf konden slapen, met de boodschap dat ze een nachtmerrie had. Ze weigerde dan om terug naar haar eigen bed te gaan.
De logeerkamer
De oplossing? We namen haar bij ons in bed. Daar sliep ze altijd zonder problemen, vaak lekker tegen mij aan. Eerlijk is eerlijk: ik vond het heerlijk. Dat kleine, warme lijfje bij me. Iedere keer als mijn man zei dat we nu toch echt moesten zorgen dat onze dochter weer naar haar eigen kamer kon, wuifde ik het weg en zei ik dat het vanzelf wel goed kwam. Stiekem had ik er geen haast mee. Mijn man wel. Hij kwam er vaak als laatste bij en moest met weinig ruimte doen. Op een nacht was hij het zat en vertrok naar de logeerkamer.
De komst van een tweede baby
In die periode raakte ik zwanger van onze tweede dochter. Er kwam een co-sleeper aan mijn kant van het bed voor de baby. De logeerkamer-situatie werd ineens een stuk voordeliger voor mijn man. Zo hoorde hij het meestal niet als de baby wakker werd. Ik vond dat niet erg. Ik gaf borstvoeding en daar had ik zijn hulp niet per se bij nodig. Daarnaast moest hij iedere doordeweekse ochtend vroeg op zijn werk zijn en ik niet. Dat maakte dat ik het niet oneerlijk vond dat hij beter sliep dan ik.
Erbij in bed
Toen de co-sleeper de deur uit ging, legden we onze jongste dochter niet op haar zorgvuldig ingerichte babykamertje, maar ook bij mij in bed. Stiekem verheugden mijn oudste dochter en ik ons daar al maanden op. Inmiddels hadden we een breder bed aangeschaft, dus plek zat!
Reacties van anderen
Inmiddels zijn mijn dochters 7 en 2. Ze liggen nog steeds bij mij in bed. Mijn man slaapt nu al drie jaar in het logeerbed. Wij willen het niet anders, maar toch schaam ik me een beetje voor de situatie. Als ik anderen erover vertel, krijg ik vaak afkeurende reacties. Mensen denken gelijk dat de relatie met mijn man niet goed is. Of vinden samen slapen met jonge kinderen onveilig. Dat terwijl mijn man en ik heel gelukkig zijn samen en ik me goed heb ingelezen over veilig samen slapen met kinderen. Ik weet wat ik doe, maar anderen lijken het altijd beter te weten.”
Bron: Kekmama