De deelnemers waren er behoorlijk opgewonden over. Wie houdt er niet van mac and cheese? Nadat ze hun gewenste portie hadden gegeten, beseften ze dat ze niet meer konden eten. Maar toen kregen ze een tweede gang voorgeschoteld: Nog een portie mac and cheese.
Wie wil er nu mac and cheese direct na het eten van mac and cheese? Ze waren niet echt blij met de herhaalde maaltijdkeuze, maar ze probeerden te eten wat ze konden eten (zoals je je kunt voorstellen, aten de meesten van hen heel weinig).
De dames en heren werden vervolgens weer uitgenodigd om deel te nemen aan een soortgelijk experiment, alleen werden ze deze keer, na het eten van hun grote portie mac and cheese, een kom vanille-ijs geserveerd, in plaats van een tweede portie mac and cheese.
Deze keer waren ze een stuk gelukkiger. En de resultaten waren behoorlijk fascinerend. De deelnemers konden veel meer van het ijs eten (ook al beweerden ze dat ze vol waren) dan van de tweede portie mac and cheese de eerste keer (ook al waren ze even vol).
Het antwoord op de vraag waarom dit zo is, ligt in een mooie zin die “zintuiglijke verzadiging” wordt genoemd. Dit fenomeen brengt het idee naar voren dat we misschien denken dat we vol zijn, maar in feite willen we misschien gewoon niet meer eten van wat er voor ons ligt, maar we kunnen wel iets anders eten als we dat willen. Vandaar dat een tweede bord macaroni en kaas na het eerste bord niet smakelijk klinkt, maar een kom ijs wel.
Het is echt allemaal heel fascinerend! Om alles te leren over zintuiglijke verzadiging en het experiment in zijn geheel te zien, bekijk de video hieronder.
Lees ook: 10 Manieren waarop we onze keukens verpesten zonder dat we het doorhebben
