Oplossingen en onopgeloste kwesties
De werkkamer stond al vol met spullen van Daniëlle’s dieren, zoals kattenbakken en krabpalen. Ruben stelde voor om de dierenspullen te verplaatsen, maar Daniëlle was het daar niet mee eens. Uiteindelijk plaatsten ze Ruben’s bureau in de woonkamer, wat niet ideaal was, maar het werkte. Toch blijft er een onopgeloste kwestie: Ruben weigert om met de hond, Aura, te wandelen. Hij zegt: “Het is jouw hond, dus jij zorgt ervoor.”
Verwachtingen tijdens ziekte
Daniëlle werkt meestal thuis, dus meestal is het uitlaten van de hond geen probleem. Maar toen ze laatst ziek was, had ze gehoopt dat Ruben zou helpen. “Ik kon nauwelijks uit bed komen, en een klein rondje met Aura zou echt geholpen hebben,” zegt ze. Helaas, Ruben deed niets om haar te helpen, wat haar erg teleurstelde.
De wens voor meer inzet
Daniëlle beseft dat ze de verzorging van de hond niet op Ruben kan afschuiven, vooral omdat ze het hem niet dagelijks vraagt. “Ruben is heel eerlijk; als hij ergens geen zin in heeft, doet hij het niet. Toch zou ik soms willen dat hij wat meer zijn best zou doen voor mij,” vertelt ze. Dit laat haar twijfelen over hun toekomst samen, vooral als ze nadenkt over mogelijke gezinsuitbreiding.
Overwegen om alleen te zijn
Door Ruben’s onwil om te helpen, vraagt Daniëlle zich af hoe hun toekomst eruit zou zien met kinderen. “Wat als hij dan ook geen zin heeft om ze naar school te brengen of naar de speeltuin te gaan?” vraagt ze zich af. Deze zorgen maken haar soms liever alleen, terug naar haar leven met alleen haar dieren. Ze vraagt zich af hoe ze dit moet bespreken met Ruben, want als er niets verandert, overweegt ze serieus om alleen verder te gaan.
Bron: Damespraatjes.nl
