Veel klimmers hebben hun leven verloren in de poging om de top van Mount Everest te bereiken. Met een hoogte van 8.848,86 meter (29.031,7 voet) is het de hoogste berg ter wereld en een symbool van extreme menselijke doorzettingskracht.
Helaas zorgen de barre omstandigheden, ijskoude temperaturen en het gebrek aan zuurstof ervoor dat niet iedereen de top haalt. Volgens gegevens van Pointofnoreturn.org zijn sinds 1921 meer dan 330 klimmers overleden tijdens hun poging om de berg te bedwingen.
De dodelijke zone van Everest
Het gevaarlijkste deel van Mount Everest begint vanaf 8.000 meter hoogte. Dit gebied staat bekend als de ‘Death Zone’, oftewel de dodelijke zone. Hier is de hoeveelheid zuurstof in de lucht slechts een derde van wat normaal is. Dit veroorzaakt hoogteziekte, zuurstoftekort en in veel gevallen de dood.
Veel klimmers raken in de war, worden extreem moe of krijgen ernstige gezondheidsproblemen door de ijle lucht. Gegevens laten zien dat de meeste sterfgevallen plaatsvinden op enkele beruchte plekken, zoals de Khumbu Icefall, de Lhotse Face en de Hillary Step, vlak voor de top.
Sinds de jaren ‘70 is het aantal doden sterk toegenomen. Dit komt doordat steeds meer klimmers proberen de top te bereiken. Opvallend is dat Sherpa’s, die van nature beter aangepast zijn aan de hoogte, vaker op lagere delen van de berg overlijden. Buitenlandse klimmers komen meestal juist dicht bij de top om het leven.
Bekijk de kaart hier:
Dit bericht op Instagram bekijken
Een race tegen de klok
Ondanks de enorme risico’s hebben al meer dan 7.200 mensen de top van Mount Everest bereikt. Toch blijft de expeditie levensgevaarlijk.
Shaunna Burke, die in 2005 de top bereikte, beschreef hoe het voelt om door de ‘Death Zone’ te klimmen. In een interview met Business Insider vertelde ze:
“Je lichaam breekt af en is eigenlijk aan het sterven. Het is een race tegen de klok. Elke paar ademhalingen hap je naar lucht en schrik je wakker.”
Sir Edmund Hillary, die in 1953 samen met Tenzing Norgay als eerste de top bereikte, was kritisch over de moderne klimmersmentaliteit. Hij vond dat er te weinig hulp werd geboden aan klimmers in nood. In een interview met de New Zealand Herald zei hij:
“Als iemand in grote problemen zit en jij bent nog sterk genoeg, dan heb je de plicht om te helpen. Tegenwoordig lijkt het alsof iedereen alleen maar de top wil halen en zich niet bekommert om anderen die in gevaar zijn. Mensen laten anderen sterven onder een rots en klimmen gewoon verder. Dat vind ik afschuwelijk.”
Mount Everest blijft een droom voor velen, maar de harde realiteit is dat niet iedereen die droom overleeft.
Bron: LAD Bible
