De spanningen rondom het grote Marengo-proces blijven toenemen. Dit keer draait het niet om een verdachte, maar om journalist John van den Heuvel. Advocaat Vito Shukrula, die zelf in voorlopige hechtenis zit, heeft aangifte tegen hem gedaan. Hij beschuldigt Van den Heuvel van smaad en laster. Aanleiding is een column in De Telegraaf, waarin volgens Shukrula onjuiste en schadelijke uitspraken over hem zijn gedaan. Zijn advocatenteam eist een duidelijke rechtzetting van de krant. Deze kwestie laat opnieuw zien hoe lastig het is om de persvrijheid in balans te brengen met het recht op een goede naam.
Contact met Ridouan Taghi onder vuur
In de bewuste column suggereerde Van den Heuvel dat Shukrula rechtstreeks contact zou hebben gehad met Ridouan Taghi, de hoofdverdachte in het Marengo-proces. Dit zou een schending zijn van de regels, want Taghi mocht alleen worden bezocht in aanwezigheid van twee advocaten. Volgens de journalist zou Shukrula die regel hebben genegeerd. Maar volgens de advocaat zelf klopt dat verhaal niet. Hij noemt het niet alleen onwaar, maar ook beledigend.
Shukrula werkte destijds samen met Carlo Crince Le Roy en Sultan Kat aan de verdediging van Taghi. Beide collega’s zijn inmiddels opgestapt, maar Shukrula bleef in beeld. Justitie verdenkt hem ervan informatie te hebben doorgespeeld aan of namens Taghi. Sinds april zit hij daarvoor vast. Hij ontkent de beschuldigingen en zegt dat hij het slachtoffer is van een gerichte poging om hem zwart te maken.
Fel verweer vanuit de cel
In een verklaring vanuit zijn cel reageert Shukrula fel op de beschuldigingen. Hij noemt het stuk van Van den Heuvel “pure laster” en wil een flinke rectificatie. Die moet volgens hem groot op de voorpagina van De Telegraaf komen te staan. Ook op de website moet het een hele dag zichtbaar blijven, met een duidelijke kop. Hij stelt dat het nu tijd is dat er een einde komt aan wat hij noemt het bewust kapotmaken van zijn naam.
Shukrula vindt dat er geen enkel bewijs is voor de verdenkingen tegen hem. Volgens hem is het onderzoek tegen hem ongegrond. Hij beschuldigt media en justitie ervan samen te werken om zijn reputatie te beschadigen. De situatie laat zien dat er naast het grote strafproces nog een andere juridische strijd gaande is, namelijk die om de eer en geloofwaardigheid van de betrokkenen.
Reactie van De Telegraaf blijft afwachtend
De redactie van De Telegraaf heeft laten weten dat ze op de hoogte zijn van de aangifte. Toch kiezen ze ervoor om voorlopig geen inhoudelijke reactie te geven. Dat is opvallend, want de krant is vaker onderwerp van discussie als het gaat om hun misdaadjournalistiek. Of de aangifte van Shukrula zal leiden tot een rechtszaak, is nog niet duidelijk. Het Openbaar Ministerie moet nu beslissen of Van den Heuvel te ver is gegaan.
De situatie roept een bredere vraag op. Mag een journalist harde uitspraken doen over een zaak die nog loopt, of moet hij zich beperken tot feiten die bewezen zijn? Dat is het spanningsveld waarin deze zaak zich afspeelt. Aan de ene kant wil de pers waakhond zijn, aan de andere kant moeten verdachten beschermd worden tegen publieke vooroordelen. Wat uiteindelijk zwaarder weegt, moet nu door het OM worden beoordeeld.
Verleden van Van den Heuvel komt weer bovendrijven
In deze context wordt ook weer teruggegrepen op het verleden van John van den Heuvel zelf. In een eerder televisie-interview vertelde hij openhartig over een fout die hij als jongere maakte. Hij werd op oudejaarsavond opgepakt voor vandalisme en kwam daardoor in de problemen bij zijn sollicitatie bij de politie. Tijdens een gesprek met een rechercheur kreeg hij te horen dat hij niet paste bij het korps. Uiteindelijk werd de zaak geseponeerd en mocht hij toch beginnen aan de opleiding.
Van den Heuvel zegt dat dat moment zijn leven veranderde. Het liet hem zien wat er op het spel staat als je verkeerde keuzes maakt. Hij noemt het een wake-upcall en is dankbaar voor de kans die hij toen kreeg. Deze persoonlijke geschiedenis laat zien dat ook journalisten mensen zijn met een verleden. Maar het roept ook de vraag op of dat verleden nu van invloed is op hoe zij hun werk doen.
Journalistiek versus reputatiebescherming
De strijd tussen Shukrula en Van den Heuvel raakt aan de kern van een belangrijk debat. Journalisten moeten vrij zijn om te schrijven over misstanden. Tegelijkertijd hebben ook verdachten rechten. Zeker in een zaak als Marengo, waarin emoties en belangen groot zijn, is die balans lastig te vinden. Een column met sterke woorden kan veel impact hebben, vooral als iemand nog niet is veroordeeld.
De vraag is dus: waar ligt de grens? Wanneer verandert onderzoeksjournalistiek in karaktermoord? Dat is precies wat nu onderzocht moet worden. Of Van den Heuvel over die grens is gegaan, is aan het OM om te bepalen. Wat wel duidelijk is: dit juridische gevecht laat zien dat het Marengo-proces zich niet alleen in de rechtszaal afspeelt. Ook in de media en de publieke opinie wordt fel gestreden. En die strijd is voorlopig nog niet voorbij.
Bron: Plenaire
