In Frankrijk heeft de overheid een creatieve manier gevonden om snelheidsovertreders op te sporen. Ze maken namelijk gebruik van onopvallende auto’s, ook wel bekend als de Dexter-methode. Deze voertuigen rijden gewoon mee tussen het normale verkeer, maar zijn uitgerust met apparatuur die snelheid kan meten. Als je te hard rijdt, ontvang je later een boete thuis.
Het bijzondere aan dit systeem is dat de overheid de taak deels heeft uitbesteed aan particuliere bedrijven. Die bedrijven krijgen niet betaald per boete, maar per gereden kilometer. Hierdoor ontstaat er geen financieel belang bij zoveel mogelijk boetes uitdelen. De methode wordt in Frankrijk omschreven als zeer efficiënt, en dat is precies waarom het project de komende tijd verder wordt uitgebreid.
De eerste auto’s die met deze methode werden ingezet, verschenen al in 2018. Sindsdien is het aantal voertuigen langzaam maar zeker toegenomen. In augustus werd opnieuw aangekondigd dat Frankrijk meer van deze flitsauto’s wil inzetten. Het departement Savoie kreeg bijvoorbeeld twee extra auto’s. Opvallend genoeg rijden ze niet op Corsica en ook niet in de regio rond Parijs.
Groeiende aantallen onzichtbare flitsauto’s
Volgens de plannen moeten er eind 2025 maar liefst 250 van deze flitsauto’s actief zijn in heel Frankrijk. Dat is een enorme uitbreiding vergeleken met de startjaren. De voertuigen worden niet zomaar ergens ingezet, maar vooral op wegen die als risicovol bekendstaan. Denk aan trajecten waar vaak ongelukken gebeuren of waar veel klachten over hardrijders zijn.
Het departement Savoie gaf aan dat de routes regelmatig worden aangepast. Men kijkt daarbij naar nieuwe cijfers over ongelukken en verkeersongevallen. Alleen wegen buiten de bebouwde kom komen in aanmerking voor controle. Dat betekent dat je ze vooral tegenkomt op grotere doorgaande wegen en provinciale routes. De auto’s kunnen bovendien op elk moment rijden, zowel overdag als ’s nachts, en in het weekend net zo goed als doordeweeks.
Een kleine geruststelling voor automobilisten: de auto’s hanteren een marge. Rijd je bijvoorbeeld 10 kilometer per uur te hard bij snelheden onder de 100, dan pas volgt er een boete. Boven de 100 kilometer per uur geldt zelfs een marge van 10 procent. Dat maakt het systeem minder streng dan veel mensen vooraf zouden verwachten.
Hoe herken je een Dexter-flitser?
Veel bestuurders vragen zich af of je zo’n flitsauto kunt herkennen. Het idee is juist dat ze onopvallend zijn, maar er zijn toch signalen waaraan je kunt letten. De eerste generatie auto’s bestond uit de Ford Focus en de Citroën C5 Aircross. Als je goed keek, zag je soms een camera hangen bij de voorruit. Omdat deze voertuigen enorm veel kilometers maken, vaak wel 100.000 per jaar, worden ze langzaam vervangen door nieuwere modellen.
Volgens de website Radar-Auto.com schakelen de bedrijven bovendien liever over van dieselmotoren naar modernere uitvoeringen. Daarom is de keuze nu gevallen op de Ford Focus Active. Dit model lijkt op een gewone Ford Focus, maar heeft net wat meer hoogte en valt op door kunststof details op de bumpers. Ook heeft de Active standaard dakrails en vaak geblindeerde achterruiten, zodat je de apparatuur binnenin niet direct ziet.
Nog een tip: de kentekens van deze auto’s volgen vaak een bepaald patroon. Ze beginnen meestal met de letters GW en eindigen op LS of JH. Daarnaast zijn ze meestal lichtgrijs of donkergrijs van kleur. Als je dus een Ford Focus Active tegenkomt die aan al deze kenmerken voldoet, zou het zomaar een Dexter-flitser kunnen zijn.
Efficiënt, maar niet altijd zichtbaar
Het doel van deze methode is om automobilisten bewuster te maken van hun snelheid en daarmee de verkeersveiligheid te vergroten. Omdat de auto’s onopvallend zijn, weet je nooit zeker of je in de buurt gecontroleerd wordt. Dat zorgt ervoor dat bestuurders hopelijk structureel hun snelheid aanpassen in plaats van alleen bij vaste flitspalen.
Een belangrijk verschil met gewone politieauto’s is dat deze voertuigen niet stoppen om je ter plekke aan te spreken. Alles gebeurt automatisch. De meting vindt plaats tijdens het rijden, en de boete komt later via de post. Voor veel automobilisten voelt dit streng, maar ook eerlijk, omdat de kans op ontkomen vrijwel nihil is.
De efficiëntie van dit systeem zit niet alleen in de techniek, maar ook in de constante aanwezigheid. Omdat de auto’s verspreid over Frankrijk rijden en de routes steeds wisselen, weet niemand precies waar ze zijn. Het resultaat is dat automobilisten minder vaak bewust risico nemen.
Wat betekent dit voor de toekomst?
Met de uitbreiding naar 250 auto’s wordt het systeem een vast onderdeel van de Franse verkeershandhaving. Het lijkt erop dat deze aanpak een blijvend karakter krijgt. Voor de overheid is het een manier om verkeersveiligheid te verbeteren zonder extra politie in te zetten. Voor bedrijven is het een manier om inkomsten te genereren door kilometers te rijden.
Voor automobilisten betekent dit vooral dat je niet meer kunt vertrouwen op vaste plekken waar geflitst wordt. Het advies is simpel: houd je gewoon aan de maximumsnelheid, dan loop je geen enkel risico. Of je nu op vakantie bent in Frankrijk of er woont, het is slim om alert te blijven op deze onzichtbare flitsers.
De Dexter-methode laat zien dat verkeerscontrole niet altijd zichtbaar hoeft te zijn om effectief te werken. Door de combinatie van technologie, onvoorspelbaarheid en efficiëntie is dit systeem waarschijnlijk niet meer weg te denken uit het Franse verkeer. Het blijft dus opletten, zeker als je een grijze Ford Focus Active ziet rijden.
Bron: TopGear
