Het gezin Bal uit Rotterdam kreeg in korte tijd landelijke bekendheid door hun deelname aan het televisieprogramma Een Huis Vol. Lisa en Simon werden gevolgd terwijl zij hun leven volledig opnieuw moesten inrichten na een tragisch verlies. Toen de zus en zwager van Lisa overleden, besloot het echtpaar de zorg voor hun vier nichtjes op zich te nemen.
Samen met hun drie eigen kinderen vormen zij sindsdien een samengesteld gezin met in totaal zeven kinderen. Het bijzondere verhaal maakte diepe indruk op de kijkers van het populaire programma.
Voor Lisa zijn er dagen die extra zwaar vallen, zoals de verjaardag van haar overleden zus. Op sociale media deelde zij onlangs een oude foto uit hun jeugd, vergezeld van een ontroerende boodschap.
“Op dagen zoals vandaag voelt het leven wat zwaarder. Het besef dat ik een leven leid waar ik zelf niet voor gekozen heb, komt dan extra hard binnen. En toch… zou ik er, als het weer zo op mijn pad kwam, zo weer voor kiezen. ❤️” De openhartige woorden raakten duizenden volgers die haar kwetsbaarheid waardeerden en steun betuigden.
Schuldgevoel richting kinderen en partner
Hoewel Lisa meestal probeert de mooie kanten van het gezinsleven te benadrukken, erkent zij dat schuldgevoel regelmatig aanwezig is. Dat gevoel richt zich niet alleen op de jongste kinderen, maar ook op de oudere dochters van haar zus. “Meestal lukt het me om positief te blijven en de mooie kanten van ons gezinsleven te zien.
– Tekst gaat verder onder de Instagram-post –
Maar soms overvalt me dat non-stop schuldgevoel. Naar de kleintjes, omdat ik niet altijd de moeder kan zijn die ze verdienen. Omdat ik m’n aandacht moet verdelen en zij daarin mee moeten gaan.” Ze voegt daaraan toe dat het zwaar weegt om een rol te vervullen die eigenlijk door hun eigen moeder ingevuld had moeten worden.
Ook richting haar partner Simon speelt dit gevoel. De drukte van het samengestelde gezin zorgt ervoor dat er weinig momenten overblijven om samen rust te vinden. “Omdat we rennen & hollen en er veel aan doen om elkaar te blijven zien, maar dit niet altijd lukt met een druk gezin.” Het benadrukt hoe groot de impact van de situatie is op hun relatie.
Moeite om die balans te bewaren
Naast haar rol als moeder en verzorger voelt Lisa de behoefte om tijd te vinden voor zichzelf. Ze wil niet alleen moeder zijn, maar ook vrouw en individu blijven. Toch kost het vaak moeite om die balans te bewaren.
Ze vertelt dat ze zichzelf soms voorbijloopt en dat verdrietige dagen extra zwaar zijn. “En huil ik m’n tranen weg als ik alleen ben. Dan mis ik mijn moeder of zus extra hard.” Deze woorden laten zien hoe rouw, moederschap en persoonlijke verlangens voortdurend met elkaar botsen in haar dagelijks leven.
Kwetsbaarheid als kracht
Lisa benadrukt dat haar gevoelens van verdriet en schuld niet blijvend zijn, maar komen en gaan. Ze vindt kracht in het toelaten van kwetsbaarheid. “Het mag er zijn. Want niemand is altijd alleen maar sterk of rustig.”
Deze erkenning maakt haar verhaal herkenbaar voor velen die te maken hebben met verlies of een ingrijpende verandering. Het laat zien dat veerkracht niet betekent dat verdriet verdwijnt, maar dat beide emoties naast elkaar kunnen bestaan.
Familie Bal als vertrouwd gezicht in Een Huis Vol
Het programma Een Huis Vol volgt al vijftien jaar gezinnen met een groot of bijzonder samengesteld huishouden. In 2025 keert de reeks terug, waarbij de familie Bal opnieuw een centrale rol speelt.
Hun deelname laat zien dat een gezin niet alleen gedefinieerd wordt door biologische banden, maar ook door liefde, zorg en toewijding. Waar andere gezinnen vaak bestaan uit veel biologische kinderen, is hun verhaal juist een voorbeeld van hoe verlies en verantwoordelijkheid een nieuwe gezinsstructuur kunnen vormen.
Liefde en doorzettingsvermogen als fundament
Ondanks de uitdagingen die het samengestelde gezin dagelijks ervaart, benadrukken Lisa en Simon dat liefde en doorzettingsvermogen de kern blijven van hun leven samen. Hun verhaal toont dat gezinsleven niet perfect hoeft te zijn om waardevol en liefdevol te blijven.
Voor veel kijkers is hun openhartigheid een bron van steun en herkenning. Het onderstreept de veerkracht van gezinnen die ondanks verdriet, schuldgevoel en drukte samen overeind blijven staan.
