Een Amerikaanse student twijfelt achteraf aan zijn beslissing om zijn comfortabele vliegtuigstoel niet af te staan aan een verdrietige moeder. Hij deelde zijn verhaal op het platform Reddit, waar hij uitlegde dat hij net een internationale uitwisseling had afgerond en onderweg was naar huis. Als beloning voor zichzelf had hij wat extra geld uitgegeven aan een stoel met meer beenruimte. Met zijn lengte van 1.91 meter vond hij het belangrijk om goed te kunnen zitten en wat te kunnen slapen tijdens de lange vlucht.
Een emotioneel verzoek voor vertrek
Kort voor het instappen werd hij benaderd door een vrouw samen met een stewardess. Ze vroeg hem beleefd of hij zijn stoel wilde ruilen met die van haar, zodat ze naast haar jonge zoon kon zitten. Haar plek bevond zich echter achterin het vliegtuig, in een stoel die niet eens naar achteren kon. Daarbij ging het ook nog om de middelste stoel van de rij. Ze vertelde hem dat ze op de terugweg was van de begrafenis van haar vader en dat ze liever niet gescheiden wilde zitten van haar kind. Ze hoopte dat hij haar zou begrijpen.
Een moeilijke keuze in een ongemakkelijke situatie
De student voelde zich naar eigen zeggen verschrikkelijk door het verzoek, maar besloot toch nee te zeggen. Hij legde haar uit dat hij zich bewust had getrakteerd op deze plek omdat hij een zwaar en emotioneel semester achter de rug had. Daarbij had hij zelf flink gespaard om deze extra uitgave mogelijk te maken.
Hij wilde goed kunnen slapen tijdens de tien uur durende vlucht. De vrouw reageerde niet boos, maar liep weg met tranen in haar ogen. Toch kon hij horen dat ze tegen de stewardess zei: “Sommige mensen denken echt alleen aan zichzelf.” Die opmerking bleef hangen.
Rustige vlucht, maar schuldgevoel blijft knagen
Tijdens de vlucht gedroeg de zoon van de vrouw zich voorbeeldig. Het jongetje, waarschijnlijk acht of negen jaar oud, zei niets en hield zich de hele tijd stil. Er was geen enkel probleem aan boord. Maar na het landen tikte een andere passagier de student op zijn schouder en zei: “Je had best wat menselijkheid kunnen tonen.” Sindsdien blijft de student met een naar gevoel rondlopen. Hij begrijpt dat hij niemand verplicht was om zijn stoel af te staan, zeker niet na er extra voor betaald te hebben. Toch blijft de twijfel knagen. Was hij te star geweest? Had hij toch iets meer empathie kunnen tonen?
Reacties op internet: verdeeld maar vooral begripvol
Onder het bericht op Reddit stroomden de reacties binnen. De meeste mensen stonden achter zijn beslissing. Ze vonden dat hij zijn plek terecht had gehouden. Eén persoon schreef: “Waarom hebben ze haar zoon niet gewoon naar haar toe verplaatst? Dat lijkt veel logischer.” Iemand anders reageerde: “Ik snap niet waarom dat kind niet gewoon achterin kon zitten. Wat mis ik hier?” Weer een ander vond het verdacht: “Ze leek vooral iets te willen forceren. Sommige mensen willen gelijk halen in plaats van gewoon redelijk zijn.”
Verdachte bedoelingen of oprechte moederliefde?
Niet alle reacties waren mild. Sommige gebruikers geloofden dat de vrouw bewust probeerde het systeem te bespelen. “Ze wilde gewoon een betere stoel. Dat is alles,” schreef iemand fel. Een ander voegde toe: “Ze kocht één stoel-upgrade en hoopte met haar zielige verhaal een gratis tweede upgrade los te peuteren. Anders hadden ze gewoon degene naast haar om een ruil kunnen vragen.
Zowel zij als de stewardess konden zien dat jij die extra ruimte nodig had en er zelf voor had betaald. De enige die zich misdroeg in deze situatie, was zij.” Hoewel de student nog steeds twijfelt, lijkt de meerderheid van de reacties hem te steunen. Ze vinden het niet eerlijk dat hij zich nu slecht moet voelen over een keuze waar hij zelf duidelijk over had nagedacht.
Bron: UNILAD
