Twee broers uit Somalië die sinds 2021 in Nederland wonen, hebben hun recht op opvang verloren. Dat gebeurde nadat ze een aangeboden sociale huurwoning weigerden. De rechter in Utrecht heeft besloten dat het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) hen terecht uit het opvangcentrum mag zetten. Ze moeten ook samen €2145 aan proceskosten betalen.
Eén slaapkamer niet genoeg voor twee
Het COA had met moeite een sociale huurwoning in Utrecht gevonden. Het ging om een appartement van 55 vierkante meter, met een woonkamer, keuken, badkamer, hal en één aparte slaapkamer. De huur was €683 per maand, zonder energiekosten. De woning werd aangeboden nadat de broers een verblijfsvergunning hadden gekregen. Daarmee verviel hun recht op opvang en de wekelijkse toelages voor voedsel en kleding.
Maar de broers wilden de woning niet. Ze gaven aan alleen te verhuizen als ze ieder een eigen woning kregen, of ten minste een huis met twee slaapkamers. Daarom stapte het COA naar de rechter.
Overleg hielp niet
Het COA probeerde de broers te overtuigen om de woning toch te accepteren. Een medewerker noteerde in een verslag dat ze nog één laatste poging deden. Er was een tolk aanwezig die alles vertaalde en probeerde te bemiddelen. Maar de broers weigerden opnieuw. In het verslag stond: “We tekenen niet. Dit huis is niet geschikt. We willen niet samenwonen. Dit is niet wat we vroegen.”
Verzoek om meer ruimte
De advocaat van de broers vertelde dat ze ieder een andere levensstijl hebben. De ene werkt, de ander volgt een studie. Ook zouden ze ruimte willen voor jongere broers en zussen die mogelijk bij hen komen logeren. Volgens de advocaat was daarom een grotere woning met meer slaapkamers nodig, of twee aparte woningen.
Rechter oordeelt dat verzoek niet telt
De rechter ging niet mee in het verhaal van de broers. Volgens de rechter waren hun wensen begrijpelijk, maar geen geldige reden om de woning te weigeren. De flat had immers twee aparte kamers, waardoor ze elk hun eigen ruimte konden hebben. De rechter noemde het dus “woonwensen” in plaats van “woonnood”. En wensen tellen niet als reden om opvang te blijven eisen.
De rechter gaf het COA gelijk. De broers moeten het opvangcentrum verlaten en de kosten van de rechtszaak betalen. De zaak laat zien hoe moeilijk het is om passende huisvesting te regelen, zeker met de schaarste aan sociale huurwoningen. Er is weinig ruimte voor persoonlijke voorkeuren in het huidige beleid.
Bron: Menszine
