Wanneer ouders hun kind straffen, proberen ze vaak snel controle over een situatie te krijgen, meestal omdat ze zich machteloos voelen. Op het moment zelf lijkt het alsof het kind luistert, maar op de lange termijn kan dit leiden tot stiekem gedrag of liegen van het kind om straf te ontlopen. Dit beschadigt de relatie tussen ouder en kind, omdat er een strijd om macht ontstaat.
Straffen zet je kind op afstand
Straffen betekent eigenlijk dat je je kind buitensluit en het een ‘lesje wilt leren’. Echter, leert een kind echt iets wanneer het bijvoorbeeld geen ijsje krijgt omdat het zich eerder misdroeg? Volgens Psychologie Magazine is dit vaak niet het geval. Een kind dat naar zijn kamer wordt gestuurd, gaat waarschijnlijk niet nadenken over zijn gedrag maar voelt zich eerder verdrietig, schuldig en alleen, en verlangt juist naar de nabijheid van de ouder. Straffen past dus niet meer bij de huidige tijd. Maar hoe kun je dan wel effectief grenzen stellen aan je kind? Lees hoe je dit moet doen op de volgende pagina.
