Simms legde later uit waarom ze dit had gekocht: “Ik gebruikte ze voor de wattenstaafjes die ik tussen de ramen kon gebruiken. Maar zonder dat de koopjesjager het wist, bevatte de onopvallende doos een verborgen schat – en de buit zou zo onthuld worden. Toen Simms het doosje opende, ontdekte ze geen wattenstaafjes, maar een reeks fonkelende ringen. Acht om precies te zijn, allemaal versierd met diamanten, robijnen en smaragden. En tussen de kostbaarheden bevond zich ook een parelketting.
50 cent voor 8 ringen & een parelketting
Terwijl ze de inhoud van het doosje met de wattenstaafjes bekeek, had Simms moeite om te bevatten wat ze zag. Als ze terugdenkt aan haar eerste reactie op de verbazingwekkende ontdekking, zegt ze: “Oh mijn God. Ik kon het niet geloven toen ik het vond.” Toen het nieuws over de werkelijke waarde van Simms’ aankoop in de kringloopwinkel bekend werd, was het personeel even geschokt. “Ik had de kleine doosjes geprijsd,” onthulde winkeldirecteur Arlene Cristofoli. “Ik nam gewoon aan dat het wattenstaafjes waren en zette ze op de plank voor 50 cent per stuk. Ze betaalde dus 50 cent voor acht ringen en een parelsnoer!”
Iets klopte er niet
Maar hoewel Simms het koopje van haar leven had binnengehaald, was er iets dat haar niet zinde, namelijk het houden van de sieraden. Het resultaat was, enigszins verbazingwekkend, dat ze de volgende dag terugging naar de kringloopwinkel en de kostbaarheden teruggaf. Haar gedachte? Nou, ze geloofde dat ze daar meer goeds konden doen dan in haar bezit. Simms legde uit waarom ze de juwelen teruggaf: “Ik had gewoon niet het gevoel dat ik [de ringen] moest houden. Ik had het gevoel dat ze niet voor mij bedoeld waren. Bedoeld voor mij om te vinden, denk ik, en om terug te brengen, maar dat was de belangrijkste reden dat ik het deed.” Lees snel verder op de volgende pagina.
